26 Nisan 2010 Pazartesi

KAÇ GÜN OLDU? FETHİYE PLANLARI :)

Göz kapaklarım birbirine kavuşmadı, yol boyunca uyku durumuna geçmeye her çalıştığımda karşıdan acımasız uzunlarını yakmış gelen bir aracın göz kamaştırıcı far ışığında uyku vaz geçişlerimi yaşadım her bir uykuya dalış denemelerimde. Bitmedi yol, gidiş yolunda izlerken yarım bıraktığım filmi kaldığı yerden devam ettirme planımı düştüğü suda uzaktan izlerken ek seferin gazabına uğramış en sevmediğim 3-4 numaralı koltuğun cam kenarına sığdırmaya çalıştım hayallerimi Sığmadı.. Üşümüşüm, içimizi ısıtmak için mola yerinde çay içmeye karar verişimizden sonra ellerimi yıkamak için indiğim tuvaletten babamın Pavorotti'yi andıran sesinden 'böyle çay olur mu, bu şekerin rezaletini kim açıklayacak bana?' adlı opera parçasını duyar duymaz olay mahalline topukladığım an uyuyamadığım uykunun sersemliğinden çoktan çıkmıştm :) Merak edenler için söyleyim; olay tatlıya bağlanmadı, bağalanamazdı da çünkü ben hayatımda ilk kez küflü şeker gördüm! Babamın yanına gittiğimde babam opera parçasının son nakaratını ifşa ediyordu. Kimsenin çıt çıkarmadığı olay mahallini baba kız kolkola terk ederken hiçbir şey olmamış edamızı koruyarak otobüsteki yerimizi aldık.
Ve Ankara!
Terminalden eve gelişimiz tam 40 dakika sürdü. 40 dakikada Fethiye'de neler yapılır diye düşündüm.
40 dakikada Fethiye'de yapılacak şeyler:
Asortik kahvaltıya gidelim mi içerikli bir sms atar. Smse sms yanıtı olarak kffjkzuıuy (inanmazlık nidaları) valla mı? yazılır. Sonra kekik kokum aranır. Asortik ve kekik kokum kızıyla birlikte beni almaya gelirler. Yaklaşık beş dakika sonra aramıza ayrılmaz parçası bisikletiyle Acemihobici katılır. Artık deniz kenarında sazdan imal bir tentenin altına kurulmuş masadaki enfes kahvaltılıklara uzanır çatal bıçaklarımız. Bu olayların gelişim ve oluşum süreci 30 dakika :) Büyük şehirlerde sadece ulaşımın 30 ila 40 dakika olduğunu deneyimlerimden yola çıkarak çıkardığım sonuç; Fethiye'de hayat kolay ve akışkan..
İlginç olaylar zincirlemesidir benim Fethiye maceram.
Bu kararın nasıl alındığının hiç farkında değilim. Anneciğimi arkamda bırakıp nereye gidiyordum :( Annemi burada bırakıp gitmeyi o kadar düşünmedim ki o kadar aklımın köşesinde değildi ki Fethiye'ye yerleşmek, annemi bu kadar özlerken onunla aynı ilde olmamak fikrinin aklımı karıştırmasına izin bile vermedim. Her anlamda kafamın fazlaca sardığı eğlenceli ablam Nalan ablam, Mahmut abim, derin, içsel, sakin okyanusum Çınar'ım ve Çınar'ımın henüz yaramazlık yapmış çocuk bakışlı sevgili eşi Merih abim, sadece bir kez görebildiğim Sibel'im, taşınacağımı öğrendiğinde üç gün ağlayan, telefonda teselli etmeye çalıştığım komşum, paralelim Gülay'ım..
O kadar farkında değilim ki, sadece Carlos oradaydı, babam onu görmeye gitmişti ve ben sadece bir arkadaşıma telefonda 'biz Fethiye'ye yerleşiyoruz' demiştim şakacıktan :) (Carlos benden sadece onbir yaş büyük, kardeş gibi büyüdüğümüz amcamdır. Neden Carlos; O bir gitar ustasıdır ve iyi bir Santana yorumcusu olduğundan Ankara camiasında Carlos olarak bilinir.) Fethiye'ye yerleşme hayali hiç kurmadım. Fethiye'ye yerleşmek için emekliliğimi bekleme gibi bir dürtüm dolayısıyla hiç olmadı. Doğaçlama gelişti aslında her şey. Fethiye daha önce görüp hakkında fikir donanımıyla gideceğim bir yer değildi. Bu nedenle beklentisiz gittiğim bu güzel yere iki aylık bir kedi yavrusunun meraklı ama yine de tedirgin tetikliğinde yaklaştım. Her şey 'o kadar ki' başlayan cümlelerle anlatılabilir şekliyle gelişti ki hala şaşkınım.
İçim rahat mı, annem buradayken ben nasıl..? Defdef ve yakın arkadaşlarımla yaptığımız konuşmalardan geldiğim nokta; anneciğimle ilgili vicdanımın rahat olmadığı hiçbir şey yok. Babamı çok seviyorum. Onun, onun gibi biri için çok radikal sayılabilecek verilmiş bu kararına saygı duyuyorum. Psikolog bir arkadaşım kayıplardan sonra 'kaçıp gitme' isteğinin normal davranışlardan sayıldığını da duyunca.. Bu gidişi engelleyecek gücüm var ama yarın bir gün 'keşke' demek istemiyorum. Eğer sıralı olacaksa hayatı terk edişlerimiz babam çok istemişti, keşke yapsaydım diye düşüneceğim bir şey bırakmak istemiyorum arkamda
Hayat nasıl geçer Fethiye'de?

Uzun ve dolambaçlı yolların sonunda Fethiye. Sabahın en erken saatinin güneş yakmayan serinliğinde küçük şehir/ilçelere özgü bakımlı, temiz otogarında o kadar zahmet etme dediğim halde Asortik tarafından sımsıcak bir karşılanma.. Asortik o kadar sıcak ki, o kadar 'eski' ki, sanki birbirimizi yeni tanıyor değiliz. Sanki onun yaşadığı ile yıllar sonra yapmış olduğum bir ziyaret gibi karşılaşmamız. Zamansız ve sorumluluklar sahibi, bir koltuğunda bir kaç karpuz taşıyabilme yeteneğinde Asortiğimin bizi karşılama jestinden son derece mahcup ama gururlu ve mutluyuz. İlk karşılaşmalar benim için çok önemlidir, özeldir. O ilk karşılaşmada olan olur. Olmazsa mümkünsüz değil ama çok zordur. Unutamayacağım bir ilk karşılaşma :) Asortiğimle takip eden günlerde bir trafik ışığında karşılaştığımızda birbirimize el sallamışlığımız da olunca 'küçük yerin nimetlerinin' farkına vardım :) İlk karşılama Asortik'le aynı gün içinde son karşılaşmamız olmayacakmış :) Hani hep Mavi Kuş kargomu ben kendim götüreceğim diyordum ya, Fethiye'deki ilk günümün ilerleyen saatlerinde kaldığım yere yürüme mesafesindeki Mavi Kuş'a elimde yük var diye -ki taşıyamayacağım ağırlıkta değildi- Asortik tarafından götürüldüm. Bu kadar ince, zarif, sahiplenici, yardımsever bir arkadaş kazandığım için kendimi çok şanslı, özel ve mutlu hissediyorum.

Her şey o kadar ilginç gelişti ki SLE güneş yasağı nedeniyle yirmi yıldır tatile gitmiyorum ben. Bu nedenle de tatilin benim için deniz anlamını taşıyor olması çok eskilerde kaldı. Değil deniz kenarı bir yere yerleşmek, ben deniz kenarına tatile bile gitmiyordum tam yirmi yıldır. Kısa tatilleri offroad grubumuzla dağda bayırda, ormanda geçirirdim.
O kadar tuhaf gelişmeler ki bunlar; Mavi Kuş örgü hareketini başlatırken bizim Fethiye ile ilişkimiz babamın Carlos'a gitmiş olması kadarıyla sınırlıydı. Kargomu kendim götüreceğim sözlerim de zaten Carlos'u görmeye gidecektimle bağlantılıydı.Ama şimdi Fethiye'deki evimiz Mavi Kuş'a 100 mt. uzaklıkta :) Artık ben de bir Mavi Kuş'um :)


Mavi Kuş'tan görüntüler..


Gönderiler için sonsuz teşekkürler.
Tıklayınca fotoğraf büyüyor..

Defdef'ler Fethiye Öğretmenevi'ne tatile giderler her yaz. Tatil dönüşleri anılarını dinlerken Öğretmenevi havuzunun fotoğraflarını görüp iç geçirirdim, şu işe bak :) evimizin balkonundan öğretmenevinin havuzu görünüyor :)

Hiç susasım yok. Anlatacağım çok şey varken biz eşyalarımızı toplamaya başladık.
Neler mi anlatacağım; Fındığımla başımızdan geçenler :) Ama ne sivri zeka maceralar, artık birbirimize 'zeka' diyoruz :)
Asortiğimin her boş anında -ki boş anı çok az- telefonlaşıp hemen bir plana kaçışımız :)
Kekik koku'mun bloğundaki pastalara bakarken Hakan'ın 'kendisi yapmamıştır' dediği pastalarından bir tanesi;


erken doğum günüm pastamı tattığımız o güzel gün ve mümkünsüz ev detayları,


artık oyun ve dans arkadaşı olduğumuz tatlı kızımız Derin'in dondurma yerkenki muzip halleri :)

Ve kendileriyle en son teşrif olduğum acemihobici ve inanılmaz evindeki sevecenlikleri, bağırlarına basışlarıyla şok geçirten 'gerçek mi bu insanlar?' diye sorgulatan o güzel ailesi.. Acemihobici'mle bisikletle ev arama maceramız, babamın acemihobici'min bisikletinde 1 km kadar yol yapması :) Değil acemihobici'min kendisi, ailesiyle de yıllardır tanışıyomuş duygusuyla karşılanmamız. Şimdiden not: acemihobicim %50 bir yalancıdır. Kendisi hobicidir ama kesinlikle acemi değildir :D İzleyin, kendiniz karar verin :)

Acemihobicimin bahçesinden taze limon ve çiçekler..

Küçükken biz doymazmışız. Babam bisikletle bize Cebeci Dörtyol'dan süt almaya gidermiş :)
Ve gönül adamı, sevgi fakiri can abim, abim derken ağzımdan bir abiiiiim sözünün daha çıktığı, sarılırken kemik kıran, bana yaş azlığımıza karşın 'kızım' derken gerçekten kızı gibi hissettiğim Ali abimi görmeye Fındığım ve babamla Göcek' e gidişimiz :)
Dolunay'ın ani ve şok bir kararla Fethiye'ye gelişinde Ali abime ikinci ziyaretimiz.
Beni çok mutlu eden bu çok değerli arkadaşlarıma sıcaklıkları, ilgileri için sonsuz teşekkürler.
Hepsini çok ama çok seviyorum.
Bu arkadaşlarımın sıcak davranışları karşısında Dolunay'ın 'nasıl yani?, siz daha önceden tanışmıyor muydunuz?' şaşkınlığındaki sözleri.
Biz bloggerlar olarak Fethiye ve civarındaki kolonimizi oluşturduk :)
Her şey tahmin ettiğimden çok daha güzel ilerliyor.
Şirin ama bulamadığımız için -çünkü yok- 3+1 değil ama 2+1 evimizde sıcak bir yaz bizi bekliyor.
Ben de sizi bekliyorum. Evim küçük ama sizi misafir edecek bir yer bulurum mutlaka :)

SÜRECEK..


BLOGLARIN VE 'İYİ' BLOGGERLARIN GÜCÜNÜ BİR KEZ DAHA GÖRMÜŞ OLMAKTAN MUTLULUK DUYUYORUM. FETHİYE'DE TESADÜFEN ÖĞRENDİĞİM VE BENİ ÖNCE ÇOK SARSAN SONRA DA BİR MUHBİR GİBİ 'İFŞA ETMEK' DUYGUSUNA SALAN BİR OLAYI KESİNLİKLE ANLATMAK İSTİYORUM AMA BU ÇOK ÇİRKİN BULDUĞUM OLAYIN YAŞADIĞIM YORGUN HUZURA GÖLGE DÜŞÜRMESİNİ İSTEMİYORUM.
KONUYU 'ŞOK ŞOK' BAŞLIĞIYLA DUYURMAM BEKLEYEBİLİR AMA 'ŞİMDİLİK'
KİMSENİN BENİ VE BEN GİBİ BİR ÇOK İNSANI ÜZMEYE, ALDATMAYA VE SONRASINDA HİÇBİR ŞEY YOKMUŞ GİBİ ORTALARDA ARZ-I ENDAM ETMEYE HİÇ HAKKI YOK!
YAKIŞMAZ MI; YAKIŞMASIN. HİÇ KİMSENİN YANINA KAR KALSIN İSTEMİYORUM.
İYİ, GERÇEKTEN İYİ BLOGGERLARLA KARŞILAŞMANIZ DİLEĞİMLE GİDİYORUM BEN ŞİMDİ KOLİ YAPMAYA..


BÜTÜN YORUMLAR İÇİN ÇOK AMA ÇOK TEŞEKKÜRLER. HEPİNİZİ ÇOK SEVİYORUM. HEPİNİZE ÇOK DEĞER VERİYORUM. BÜTÜN YORUMLARIN HEPSİNİ EN KISA ZAMANDA YORUMLAYACAĞIM AMA BİR TANESİNE KAYITSIZ KALAMADIM.. (YEŞİM: Öyle bir gidiyorum yazmışsın ki içim buruldu.) YEŞİM'İM BURULMASIN İÇİN BEN BURALARDAYIM :) ÇOK TEŞEKKÜRLER :)

16 yorum:

  1. herşey senin için çok güzel olur inşallah tatlım.

    YanıtlaSil
  2. ne güzel özetlemişsin her şeyi okuyamazsın diyorsun ama okurum ben:)))

    ayrıca güzel sözlerin için çooooook teşekkür ediyorum canım benim ve sabırsızlıkla geri gelmeni bekliyorum:)))) yeni evini süslemekle ilgili kafamda bazı planlar oluştu bile:)))))

    YanıtlaSil
  3. Gitmeden önce hiç açık vermedin ki sebep olarak. Tatile gittin döneceksin sandım. Halâ anlamadığım bişeyler var ama yazının devamında anlarım inşallah. Memnun olduğuna sevindim. Baban konusunda haklısın. Orada ömrüne ömür katıacaktır. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  4. Epeydir kopuk takip ediyorum... niye gittin.. neler ysptın.. ne olup bitiyor yahu..şu olayı nerak ettim . maden lafını ettin açıklasaydın yaaa..

    YanıtlaSil
  5. Gülenim gelemedim çok zamandır.oğlum geldi gitti tatilden istifade.arayacağım seni ilk fırsata.öpüyorummmm

    YanıtlaSil
  6. Herşey güzel de beni abartmışsın biraz :) Yine de teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
  7. Hoşgeldin Sevgili Gülen. Yine tatlı tatlı anlatmışsın. Fethiye'ye gitmek, o güzel insanlarla tanışma isteği uyandırdı yazın. Ayrıca Ali Abiyle görüşmene de çok sevindim.

    Yeni evinizde güle güle tatil yapın.

    Hepinize sevgiler gönderiyorum.

    YanıtlaSil
  8. merhabalar 6 nisan da bende fethiyedeydim 17 yıldır görmediğimarkadaşımızın daveti üzerine ben izmir den dalgalarıaşmak ankara dan yola çıktık benim otobüsüm sabah 5 te fethiye garındaydı çok temiz insanları çok yardımcı oldular arkadaşım erken uyanmasın diye otobüs saatimi 6 demiştim onun için 1 saat garajda bekledim..harika bir yer bu güzellikleri gördüğüm için kendimi şanslı hissettim.4 gün dolu dolu gezdik ..fethiye ye yerleşmeye karar vermekle isabet etmişsiniz sevgiler...

    YanıtlaSil
  9. Emeklilikte yerleşeceğimiz yer belli oldu:)) Gülen'im sen git yerleş 5-10 seneye kalmaz ben de gelirim:)

    YanıtlaSil
  10. Gülencim,demek tatil için değil,yerleşme içindi gidişin.Orada çok güzel olayların,mutlu insanların ve bambaşka huzurluktaki bir hayatın sizi beklediğini hissediyorum.Memleketime yerleşiyor olmandan dolayı seni daha çok sevdiğimi de bilmeni istiyorum :)

    YanıtlaSil
  11. herşey harika görünüyor tatlım
    öpüyorum seni

    YanıtlaSil
  12. kısa sürelimi yoksa kalıcımı gittin bilemedim ama Fethiye sana güzellikler getirsin :) Babacığında mutlu olsun sendeeeee
    Öpüldün en kocamanından...

    YanıtlaSil
  13. yaaa sizi çok ama çok kıskanabilirmiyim:(bende çok ama çok istiyorum oralarda olmayı.
    bidaha benide götürün....:(
    ali abime sözüm var ama .

    YanıtlaSil
  14. Gülenim seni zorlu bir toplanma ve zorlu bir yerleşme dönemi bekliyor -ki ben onu yaşadım ve nefret ettm !- sen benim gbi yapma yavaşş yavaş yerleş tadına var :)
    ee hadi yavaş dediysek o kadarda değil toparlan gel evine artık !

    YanıtlaSil
  15. selamlar :)
    biz ceren ve bülent,geçen sene,hayata ve birbirimize susuzluğumuz,ankara'yı terketmeden olmaz düşüncesini beynimize kazıdı ve birgün süratle terkettik ankarayı.. ilk durağımız bülentin anne ve babasının da yaşadığı gemlik oldu,başlangıçta hem huzur bulacağımız,hem de madden toparlanacağımız düşüncesiyle geldik buraya ama duyguları bizimle daha çok çakışan insanların olduğu biryerlere kaçışımızı sürdürmek niyetindeyiz ve bugünlerde google'a "fethiye'ye yerleşmek,bodrum'a yerleşmek" aramalarını yaptırırken,sizin enerjinizle karşılaştık :) kendimize yapacağımız tercih için daha fazla neden yaratmaya çalışırken,bize yardım edeceğinizi umuyoruz ve fethiye'de özellikle kış ayları için yorumlarınızı bekliyoruz,bu arada biz butik işletmekteyiz..

    YanıtlaSil
  16. selamlar :)
    biz ceren ve bülent,geçen sene,hayata ve birbirimize susuzluğumuz,ankara'yı terketmeden olmaz düşüncesini beynimize kazıdı ve birgün süratle terkettik ankarayı.. ilk durağımız bülentin anne ve babasının da yaşadığı gemlik oldu,başlangıçta hem huzur bulacağımız,hem de madden toparlanacağımız düşüncesiyle geldik buraya ama duyguları bizimle daha çok çakışan insanların olduğu biryerlere kaçışımızı sürdürmek niyetindeyiz ve bugünlerde google'a "fethiye'ye yerleşmek,bodrum'a yerleşmek" aramalarını yaptırırken,sizin enerjinizle karşılaştık :) kendimize yapacağımız tercih için daha fazla neden yaratmaya çalışırken,bize yardım edeceğinizi umuyoruz ve fethiye'de özellikle kış ayları için yorumlarınızı bekliyoruz,bu arada biz butik işletmekteyiz..

    YanıtlaSil

Fikrin varsa bilmek isterim..

Aa BUNLAR DA VARMIŞ :)

Related Posts with Thumbnails