BİR AYDA BU İKİNCİ.. VE GÜZEL BİR HABER :)

Son yazabildiğimde bir köydeydim.
Bu süre içinde dudak uçuklatan (gerçekten uçuk çıkardım) sıkıntılarımdan aldığım dersler, çektiğim acılar için hayata teşekkür ettim.

Gülen üstü çabalarım sonucu raydan çıkanlar terk ettikleri yere geri dönmek üzereler.

Yoruldum ama :(

İlk Ankara yolculuğum sırasında birer gece evlerinde kaldığım canım arkadaşlarım Nalan ablam, Çınar'ım ve acemi hobicime verdikleri destek, çığrından çıkmış bana gösterdikleri sabır için o kadar çok teşekkür ediyorum ki..

O güzel köy maceramın ardından döndüğüm Fethiye'den sonra bugün yine Ankara'dayım.

Dün gece Tefenni civarlarında taşlanan (!) bir otobüs yolculuğundan sonra baba kız Ankara'da kardeşimin evindeyiz. Kaptanımız o kadar kızdı ki koca otobüse U çektirip taşçıları bulmak için 200 metre yol kat etti!

Gelelim iyi habere; görümce oluyorum :)

Kardeşim cuma günü çok cici, uyumlu, narin, bıldırcın gibi, akça pakça bir kızla evleniyor :)

Aslında bu hikaye de aile kaosumuza kara leke sürmeyecek nitelikte :)

Geriye sarılmış film gibi bizim işler :)

Şimdi bu arkadaşların nikahları geçen seferki Ankara yolculuğum sırasında zaten kıyılmıştı :)

Biz salı günü kızımızı istemeye gideceğiz, iyi mi :)

En azından 'ay kızı vermezlerse :P' stresimiz yok yani; her şey için artık çok geç :D

Cuma akşamı da düğünümüz var. Annemsizim, bir yanım ezik ama mutluluk hissime yenik düşüyorum :( Çok üzülüyorum, çok özlüyorum :( Hele böyle özel, güzel günler eziyet bana :(

Söz verdim kendime, bana yapılmasından hoşlanmadığım hiçbir şeyi kardeşimin hayat eşine, yol arkadaşına yapmayacağım.

'sen bizim kızımızsın' cümlesinin hakkını vereceğim.. Sözümden dönersem siz de taşlayın beni!

Hakan Fethiye'de kaldı. Düğüne katılmak için cuma sabahı Ankara'da olacak. Sedef'ler perşembe akşamından gelebilecekler :) Erdim'e acayip parlak gri bir takım elbise aldım ama çok acayip. Siyah gömlek ve havalı kravatını da dedesi tamamladı :) Bi' kombin yaparız artık :P

Cumartesi Fethiye'ye döneceğiz çünkü döner dönmez Hakan işe başlayacak :)

Yerlerde sürüm sürüm süründükten sonra birden gökyüzüne fırlar mı insan?

Çok heyecanlıyım çok.

Umut doluyum.

Düğün için klaç mıdır nedir :P bir el çantası diktim; fena olmadı. Aslında biçki dikiş kursunu bıraktıktan sonra yine kalıpsız, modelsiz yine makinesiz bir çok şey diktim. (Fotoğraflar sonra) Ben bu biçki dikiş işini kursta kıvıramadım :( Bireysel, deneysel bir yolun bana daha uygun olduğuna el yordamıyla karar verdim, aslında bu bir karar değil; geldiğim noktada elimdeki sonuç bu. İşte bu yüzden Hakan bana 'deneysel terzi' diyor :) Amaçsızca çıktığım bu yolda disiplinsizce ilerlemek çok heyecan verici :)

Fethiye'de internetimiz yok artık. Bu nedenle ne bloğa yazabiliyorum, ne blog gezebiliyorum. Blogger yasağı hakkında fikrim bile yok son günlerde:( Güzel ilerlemesini umduğumuz, olumlu beklentiler içinde olduğumuz bir takım gelişmeler sonucu internet bağlantısı ile ilgili alternatifleri değerlendirip son kararımızı vereceğiz.

Fotoğraflarını ben ekledim..

Arkadaşlarımı seviyorum..Sevincimi de mutluluğumu da, umut ve umutsuzluğumu da paylaştığım arkadaşlarımı çok seviyorum.

Görüşürüz :)