İNMEM BEN ARTIK BİSİKLETTEN :)

Hava o kadar güzeldi ki bugün, üşürsem belki diye yük ettiğim montumu sırt çantamda, sırt çantamı da sırtımda taşıdım bütün gün. Elektrik bakım nedeniyle 13.00e kadar enerjisiz kalmamızı da fırsat bilerek sessiz Fethiye'de, gürültüsüzce bisikletlerle ne zamandır yapmak isteyip de yapamadığımız keşif turumuzu yaptık bugün. Bisiklete binme konusunda daha rahatım. Tali yollardan önüme çıkıveren araçları görünce hemen aşağı atıvermiyorum artık kendimi :) Ana yol hakkımı kullanıyorum, kavşakları tedbirimi alıp geçiyorum ve bisiklet üzerinde hareketsiz kalabilme çabam rastlantılara mahal bırakmaksızın net olarak sonuç verdi. Ankara'da bisiklete binmek burada farklı bir anlam kazandı benim için. Zevkli bir iş olmasının yanı sıra bisikletin bir ulaşım aracı olduğunu da keşfettim. Her yere bisikletle gidiyorum, sadece ev içinde yürüyorum şimdilerde :) Hatta bir kaç gün önce sokak başındaki dört yol ağzını basan sel sularından evlerinden çıkamayan komşularımın ricası üzerine sokağın ekmek tedarikçisi bile oldum :) Selden biz zarar görmedik ama görenleri gördüm :( Sabah erken kalkıp ev içinde dolanıp dururken çakan şimşeklerden, gök gürültüsünden sıçanlar gibi kaçıp kendimi yatağa bir atışım var ki :) Hakan korkudan titrememi durduramadı, o derecede yani. Aynı gün öğleden sonra cayır cayır yanan bir sahil turuna attım kendimi bisikletle. Hava bizimle dalga geçiyor olmalı :) Muhteşem bir manzara vardı. Dün de evden kaçtım. Dönesim yoktu da Hakan çok ısrar etti :P

Bugün Kaya Mezarlarındaydık. Eve bu kadar yakın olması bisikletle gitmemiz için bir avantajdı. Yürünebilirdi aslında ama yok ben artık bisikletle gidilebilecek yerlere yürümek istemiyorum :)

Mezar girişi.

Fethiye'nin nefis panoraması beni mutlu etti de etmesine Uğur'u sevmekle kalmayıp bir de ölmüş insanların yattıkları yere koca harflerle bu sevgisini yazan kızı kınadım. Oraya çıkabildiğine göre yetişkin biri, yazı yazabildiğine göre okuma yazma biliyor ama tarihe olan saygısı sıfır. 8 liraya gezilen bir tarihi eseri pisliğin götürmesine ayrıca bozuldum. İnsanlar üşenmemiş bir de çiş yapmışlar oraya. Terbiye yoksunu insanlar!

Sonra Paspatur sonbaharından geçti yolumuz.. Çok romantikti :)

Kangal görünümlü besili Golden :)

Hazır yola çıkmışken Karagözler'e tersaneye gidelim mi?

E yoruldum. Biraz da dinleneyim..

20 sene önce, bırakın bisiklete binmeyi; özbakım ihtiyaçlarımı bile karşılayamadan iki sene yatağa bağımlı kaldığımda ama ümidimi asla yitirmeden hep öyle yaşayacağımı düşünürken bugün deliler gibi bisiklete binmekti beni en mutlu eden.. Bunun için bugün çok şımardım.

Dualar ettim, sağlığım için Allah'a şükrettim..

Dönüşte bir ara geride kaldığı için kendisi hakkında endişeye kapıldığım canım Hakan'ın yoldaki ağaçlara dalarak bisikletinin sepetine attığı turunçlardan reçel yapacağım yarın :) Kurstan yorgun argın dönmezsem tabii.

Ama zaten yorgunum, sabah 8.00de uyanıp kurs merkezine en yakın oturduğu halde en son giden öğrenci ünvanından kurtulmayı planlıyorum.

Seviyorum arkadaşlarımı..

Not: Fotoğraflar büyüyor, manzara fotoğrafları panorama modda çekildi. Büyütmeniz yararınıza :)