İyi haber :)

Bugün güzel bir haberle uyandım.En son dün akşam telefonlaştığım elma yarısı, çok bilmiş Erdi'min daha iyi olduğunu söylemiş ama ben yine ikna olmamıştım.Sabah aradığında Erdi'mle de konuşmayı başarabildim.Erdi'm her telefon bağlantısından sonra çok özlediği ama göremediği ve kendi deyimiyle çok 'guygulandığı' için ağlıyor.Bu nedenle telefonla konuşmayı sevmiyor.İstiyor ki anne ve baba tarafından bütün bir aile kabile şeklinde yaşayalım.Bugün sesini duymayı çok istediğimi bildiği için benimle konuşmayı kabul etti.Bana iyi olduğunu, ona iyi baktıklarını söyledi.Onun için bir hediyem olup olmadığını sorunca da derinden gelen bir oh sesi çıktı içimden.Anlaşılan çok bilmişim durumdan memnun.
O halde doğum günü pastamı kesebilirim ama bu kez parmağımı doğramadan :)