KAÇ RENK? NE RENK?

Bugün yine pazardı. Her cumartesi gününden sonra yinelendiği, yenilendiği gibi..
Sevmediğim bir şeyin yedi günde bir tekrarlanmasından hoşlanmıyorum.
Soğuktu üstelik ve dalgalı hareli gri skalasında.. Çok sevimsiz. Yataktan çıkmak istemediğim pazarlardan biriydi. En son ne zaman hiçbir şey yapmadan bütün bir pazarı kendimi yorgan altında saklayarak geçirdiğimi hatırlamıyorum. Pazar günleri yapmak istediğim tek şeyin bu olduğunu o kadar iddialı biçimde ifade ederken oysa.. En son ne zaman bütün bir pazarı o günün pazar olduğuna hüzünlenerek yatakta geçirdim; bununla ilgili anılarım o kadar silik ki..
Pazarları beni neyin mutlu edeceğini hayal etmek bile hayal; ulaşılmaz, uzlaşmasız bir düş. Düş gücüm bile pazar gününü mutlu kılmak için harekete geçmeyi reddediyor.
Az önce Hakan'ı İzmir'e uğurladım :( Ona dair en son kare; otobüs terminalden çıkmak üzereyken sağ ve sol işaret parmaklarıyla havaya çizdiği simetrik olarak ortasından başlayıp alt uç kısmında biten oldukça şişman kalpti. Çizildiği yerde devam ediyor yolculuğuna şişman kalbimiz; 21 gr. olmadığı kesin, büyük, sevgili kalbimiz..
Geçen hafta sonu Ali abim bizdeydi :) Aynı gün üç kez kendi işlerimizi yapmak üzere bir önceki buluşma yerimiz olan İstikbal Kitabevi'nden ayrılıp bir sonraki buluşma yeri olarak yine İstikbal kitabevi için sözleşmemiz ve her bir buluşmamızda da kitabevi-kırtasiye karışımı bu çok düzgün, saatin nasıl aktığının hiç farkında olmadığımız dükkandan oldukça mal kaldırdık Hakan, ben ve Ali abim :P (Malzeme fotoğraflarını Ali abinin objektif becerisine bırakıyorum) Kuru sulu boya kalemlerim var artık benim. Belki uzun zamandan beri var onlar bilemiyorum ama benim resim yapma maceralarım ilkokulda anneciğim tarafından zorla götürüldüğüm resim kursunun her haftasında kaybettiğim resim defterlerinin boş sayfalarından ibaretti :) Sonra da cimnastiğe başladım zaten :) O akşam Hakan ve Ali abiye resim atölyesi :P havası yarattım. Oturduk kağıtların başına. O ikisinin bence gayet başarılı çizimlerini gördükçe daha bir hevesle sarıldım kalem kağıda ama yoksa olmuyor işte. 'Ben neden çizemiyorum?' soruma boşuna cevap beklerken sinir krizine girmemek için kalktım yanlarından. Öyle dalmışlardı ki çizdiklerine 'nereye?' bile demediler :) Haset dolu bakışlarımı fark etmediler. Sonra çizdikleri o sevimli resimleri çevrelerine kontör bırakarak kestim ve Rus dili defterime yapıştırdım :) Ha bu arada onlar da kesim işini yapamıyor :D Yani bu ekibin ayrılmaz parçası olduğum söylenebilir :P


Yorumlar için çok teşekkür ediyorum. Ali abimin de tanık olduğu üzere devam eden internet bağlantı sıkıntımdan dolayı sayfa açmam çok zor. Bu yazıyı yayınlayabilirsem mucizelere inanmaya başlayacağım :)


İyi haftalar..
Güzel şeyler yapabileceğiniz, güzel haberler alacağınız bir güne uyansın gözleriniz..


VE RESİM GALERİSİNE HOŞ GELDİNİZ :)

Hakan'ın çizdiği şapşal oğlan :)

Ali abi faLesi :D

GUUluslararası bir şirketin genel müdürü olan kılmızı uVur böcüvüsünün genel kurul toplantısına yetişirken çizilmiş hali (Ali abi çizimi)

Ali abimin Hindistan'da taşımacılık sektöründe asgari ücretle çalışan fili.

Ali abimin hayvanlar orkestrasının yanlış nota basıldığında feci biçimde sinirlenen şefi;

Sinirli Sinan

Bu 'şey'i ben çizdim.

Pişmanım..