NE AKLA HİZMETEN?

Kabus gibi bir gece yaşadım. Neredeyse sıfıra yakın uyku ezikliğinde kalktım yataktan. Okul yıllarından kalma kötü :P bir alışkanlıkla ektiğim her dersin bana vicdan azabı olarak geri döneceğini bildiğimden biçki dikiş dersine götürdüm kendimi. Derse gidip gitmemek konusunda kendimle dövüşürken 5 gibi daldığım uykum benden önce kalkmıştı zira yataktan :(

Gece asla alışabileceğimi sanmadığım çetin ceviz, sinsi şimşek çakışları el ayak çekilince ortalıktan işi iyice abartıp meydanı boş bulmuş yaramaz çocuklar gibi kavga ettiler birbirleriyle. Gökyüzünü ani hareketlerle beyaz, parlak ışıklara boyadılar. Paylaşamadıkları neydi hiç anlamadım. Ufaldıkça ufaldım korkudan gidemediğim yatağım yerine büzüldüğüm kanepede, cenin modeli karnıma çektiğim bacaklarım saklanıyormuşum hissinde. En kötüsü de su içmeye gittiğimde bir şimşek çakımına aynı ana denk düşen enerji kesintisiydi. Korku filmi sahnesinden fazlasına sahipti kare, eksiğine değil. Bardak elimde, bardağımla ben mutfakta. Bir an için her yer bembeyazken tam da o an enerji kesilir! Bu bir korku film sahnesi olsaydı enerji kesintisiyle denk düşen şimşeğin çakma anında en son gördüğüm şey katilimin yüzü olacaktı. Bııııırrrr.. Arkada gerilim-korku film müziklerinden bir demet :D En son 4te baktım saate. İnadına yapar gibi susayıp durdum, inadına yapmaz gibi içtiğim suyu doğal yollardan boşaltmak istedim. Babamı rahatsız etmemek için sabaha kadar her şimşek beyazında sessiz sessiz çığlıklar atıp durdum.

Hakan bilir ne kadar korktuğumu şimşek, gök gürültüsü ve yıldırımlardan. Her gök olayında koşturup koltuğunun altına saklanıverdiğimde kendimi hep güvende hissettiğim sevgilim Hakan çabuk evine dön :) Aslında ne zorlu bir sınav veriyorum, şimşek halleri ve Gülen tek başına 'gelin len, çarpmazsanız adam değilsiniz!'

Ama en salakçası ki buna bir de tanığım var. Dün akşam perimle konuşurken sessiz çakışlarını ilk kez burada gördüğümden alışamamış olduğum her şimşek ışığında perime 'sanırım polisiye olay var ama araçları göremiyorum, siren de çalmıyorlar' deyip durdum. Onların şimşek olduklarını televizyonu kapattıktan sonra fark edebildim, iyi mi? Çekinmeyin, haydi hep birlikte, koro şeklinde 'salak Gülen, salak Gülen' Yok alınmadım. İnsan kendiyle dalga geçebilecek olgunlukta olmalı ama değil mi?

Sonra sabah oldu nihayet.

Kursa gitmemek için kendimle verdiğim mücadeleyi kaybedip kursa gidip hangi akla hizmeten 'ben bu elbiseden istiyorum' dediğim ondört parçalı (!) elbisenin birbirine ekleme çalışmalarına devam ettim ama bu kez yalnızdım :)))) Dün bir ekiple birlikte çalıştık, bana ne dikiyorsun dediklerinde 'entari' dediğim elbisemi. İmeceydi, komikti, eğlenceliydi :)

Yapım aşamasında o yüzdendir ki buzlu:)

2011 Ocak burda

Dün, yarın anlatmayı düşündüğüm bir kaza geçirdim üstelik ama yok şimdi anlatamam. Lütfen ısrar etmeyin, anlatamam dedim ya :P Şimdilik sadece parmağımı makasla keserken çıkan 'kırt' sesinin insanın duyabileceği en kötü seslerden biri olduğunu bilin demekle yetineceğim :P

Neyse, dikiş dersinden saat 16.00 gibi çıkıp bir de 18.00de Rus dili dersine gittim. Şu an birazdan kendimi atıvereceğim kanepeyle de flört etmeye başlamışken usul usul gidip uyumalıyım. Sabahtan yine dikiş dersim var. Akşam da Rus dili kursundan bir kız arkadaşımla buluşup halka açık yerde tıksırırken 15 şubatta gireceğimiz sınava hazırlık yapacağız çünkü ikimiz de ikinci kademeye gitmeye karar verdik :)

Güzel arkadaşlarım; hepinizi seviyorum..

Not: bugün iki ilkokul öğrencisi dişsiz maymun sıkıştırmaya çalıştıkları cevize yakın büyüklükteki doluları birbirlerine kartopu niyetine atmayı denediler. Bayıldım, o kadar tatlılardı ki..

Banu'cam: Yazılar büyümüyor :((((