EYVAH ÇIKIYORUM, EYVAH DÜŞÜYORUM!

Uğursuz, evet uğursuz.

Antalya hastane macerasından kalma bu izler, yeni yeni iyileşiyorlar. Damarlarım görüntüme inat :P oldukça narin. Kendilerine kan emici vampirler diye takıldığım beyaz melekler damarlarımı bulurken zorlanır ve canımı acıttıkları için üzülürler. Ben de onlara üzülmemelerini , canımı bilerek yakmak istemediklerini bildiğimi söylerim. Deneyimlerim sonucu vardığım sonuç şudur; siz siz olun eğer damarlarınız benimki gibi varla yok arası incelikte ise ve damar yolu açılması sizin için bir problemse hemşire de zorlukla bulduğu bir damarın içinde iğneyi bir o yana bir bu yana dürtüp duruyorsa, onu başka bir damar bulması için ikna edin çünkü zar zor girilmiş ve bulunmuş olduğu konusunda tereddüt yaşanan damarın içinde oynattıkları iğne yeni bir iğne deliğinden daha da acıtıyor canınızı.
Antalya Eğitim Araştırma Hastanesi macerası dizimizin 'özel' bölümünde.
Bugün sıkıntı verici işlerle ilgilenirken tansiyonumun çıktığını fark etmemişim. Baş dönmesi, mide bulantısı, bezginlik hissi derken tansiyon ölçmek aklıma gelebildi. 14/10 benim için yüksek bir rakam. Normalde tasiyonum 10/7 ya da 11/8, normal vücut ısımsa 35.5.  İlk ölçümden sonra 30 dk. kadar dinlendimse de tansiyonumun 16/12ye çıkmasına engel olamadım. Malum sle ve skeloderma tanıları alma aşamaları sırasında çektiğim sıkıntılar sağlık konusunda engel olamadığım bir tedirginlik duymama neden oluyor. Kaldı ki en ufak sağlık sorununda hekime başvurması gereken hastalıklardan söz ediyoruz ayrıca da.
Hemen hastanenin acil servisine gittik. Hemşire tansiyonumu ölçerek kendine göre gayet normal olan 13/10 rakamını buldu. İlk iki tansiyon değerlerini söyleyince on dakika dinlenmemi on dakikanın sonunda tansiyonumu yeniden ölçeceğini söyledi. Ateşimi ölçtü. Ateşim yüksekti 36.2 :))))
On dakika sonraki tansiyonum değerim 10/6yı görünce serum ve ilaç vermek için kollarımda damar yolu aramaya başladılar çünkü dört tansiyon ölçümü arasında onar dakika olsa en çok 50-60 dakika. Antalya'dan beri damar yolu açılabilecek bütün damarlarım halen patlak olduğundan enfeksiyona açık olduğu için pek rağbet görmeyen elimin üzerinden açıldı damar yolu. El üzeri de acılı olur ama yapalacak tek şey buydu. En kötüsü ben bu damarlarla onyedi gün boyunca günde üç kez serum almıştım; bu nedenle bu kadarı bana koymaz.

Gözümü de açamamışım ha..
Tek gözümle de uyurum ben :D

Serumu alırken içine nasıl güzel bir şey koymuşlarsa ben bir güzel uyumuşum. Serum bitince uyandırıldım ama nasıl dinlenmişim. Bu neyin kafası arkadaş dedi Hakan'cığım :) O kadar güzel bir uykuydu ki. Aslında sanal, yapmacık bir uyku olduğunun farkındaydım ama çok güzeldi. Hiç eve gelmek istemedim, kendiliğimden uyanana kadar kalsaydım keşke o sedyede.. Leyla gibiyim hala. Böyle hayal gibi her şey; gerçek mi değil mi anlamakta zorlanırken gerçek olduğunu ancak anlayabiliyorum. Gerçekten neyin kafası bu arkadaş :)
Uğursuz, evet uğursuz bu penye. Ne zaman giysem kollarım deliniyor..
Hepinize sağlıklı, normal tansiyonlu günler diliyorum..