Pazar

Bu sabah, daha doğrusu öğle üzeri uzun zamandır ilk kez yalnız uyandım.Ablam bir süredir bende kalıyor.O erken başlıyor güne.Ben hala uyurken beni rahatsız etmemek için minik adımlarla hareket ediyor evde.
Erken yatmayı ve uyanmayı altı yaşımdan beri, pazar günlerini onbir yaşımdan beri sevmiyorum.Eğer erkenden orada bulunmam gereken bir işim varsa sabah erken kalkacağımı bilmek gecemi karabasana dönüştürür.Onbir yaşımdan beri yatağımı kapatmayı da sevmiyorum.Evde yalnız olacaksam gün içinde yatağım hep açık kalır.Akşam üzeri kapatırım bir kaç saat sonra yine açılacak olan yatak örtüsünü.
Pazar günleri benim yatılı okula dönüş günümdü.
Pazar günleri dışarı çıkmayı sevmiyorum..
Sanki bir el beni çekip okula götürüverecek gibi..
Pazar günlerini sevmiyorum..
Bugün evde yalnızım..