Yanığın üzerinden neredeyse üç ay geçti.'Ne kadar kötü olabilirki?' soru ve düşüncelerine bir yanıt vermem gerektiği konusunda tereddütlerim olsa da iyileşme süresince çektiğim acemi fotoğrafları yayınlamaya karar verdim.Biliyorum bunu yapmam çok iğrenç; bir başkası yapsa ben ne düşünürdüm; hiçbir fikrim yok ama abarttığımın düşünülmesi beni çok üzdü.Bu süre içinde sorunsuz kullanabildiğim bir uvzumu kullanamamak benim için yeterince sinir bozucuydu zaten; bir de 'daha iyileşmedi mi, ne yanıkmış ama ha' gibi yaklaşımlar canımın acısının yanına hiç yakışmadı.. Fotoğraf çekimi ve ekleme konusunda hala hiç iyi değilim.İlk fotoğraf şu anki hali, sonrakiler de ilk zamanlara ait olan fotoğraflar.
Bunu yaptığım için üzgünüm.
Yarın Hakan'la Nalan ablacığıma akşam çayına gidiyoruz.Nalan ablanın vereceği ilaçtan çok umutluyum.Hiçbir parmağım sağ el işaret parmağımın yerini tutmadı; tutamaz..Hala bükülmese, şiş ve ağrılı olsa da ona çok ihtiyacım var..
vah canım benim,hazırız bekliyoruz,Ertuğrulcuğum da ufuna baksın da bir uuuuf desin iyileşirsin inşaallah
YanıtlaSilsen nasıl yaktın be canım bu parmağı?ben hatırlamıyorum.
YanıtlaSilNalan abla; heyecanla yarın görüşeceğimiz saati bekliyorum.Sounda snal alemin en ünlü ufak adamı Ertuğrul yakışıklısıyla tanışmak da varmış güzel kaderimde :) Uflasın bakalım, iyileşiverirmiş hemen.Biz de ona hazır isminin başında 'ER' varken ermiş deyiveririz :)
YanıtlaSilSihirli el; ne şanslısın, keşke ben de hatırlamıyor olsam :P
YanıtlaSilHer şey bir pazar günü oldu :( devamı: 1 ağustos tarihli 'karamelli tatlı ve parmak ilişkisi' başlıklı yazımda.
Yanık küçük bir alan ama maalesef çok derin.
Yemek eminim iyi geçmiştir de sen o yorgunlukla nasıl ayakta kalabildin??