Zoraki ayrılık :(

Hakan iş yerinde ayağı kayıp düştü..Belinde şişlik ve morluk oluştu.Daha da kötüsü, düşme kaynaklı değil ama öncesine ait bel kayması saptandı..Çok ama çok üzüldüm :( Ne yazıkki kişisel çabalarımla onarabileceğim, giderebileceğim bir durum değil:(
On gün rapor verdiler.Hakan da bu on günlük raporu neredeyse bir senedir görmediği ailesinin yanına; İzmir'e gitmek için kullandı.Bense onunla gitmemek için kendimce haklı nedenlerimi öne sürerek baba ocağında kalmayı tercih ettim.Onunla gitmek istemediğim, tek başına gidip ailesini görmesi konusunda ısrar ettiğim için neredeyse tartışmaya doğru yol alan kendi doğrularımızı kabul ettirme çabaları dahilinde yapılacak en iyi şeyin onun yalnız yolculuğu olduğundan şu an bile hiç şüphem yok.
Bu, bu sene Hakan'ın üçüncü kazası.İlk ikisi ayak baş parmaklarının birinin çatlaması diğerinin kırılmasıyla sonuçlanmıştı :( Çatlakta ağır olmadığı ve orada da dinlenebilir düşüncesiyle raporu evde geçirmek programında ani bir kararla değişiklik yapıp iki dakika içinde hazırlanarak kardeşimin yaşadığı kente gitmek için çıktığımız uzun ama hiç sıkılmadığımız bir tren yolculuğu yapmıştık.Kıştı ve ben onbeş gün süren ağır bir gripal enfeksiyonu henüz tuş etmiştim..
Bu sıcakta içim üşüyor..
Ne zaman dönerki??