12 Eylül 2009 Cumartesi

YEMİN TÖRENİ

Kontrolümü sağlayamayacağımı bildiğimden katılmak istemediğim yemin töreninin bitimini beklerken kapıdaki nöbetçi ere sarılıp sessiz sessiz ağlayarak kendimi kaybettim bugün..
Hepsini; ama özellikle ne zaman kıpırdayamadığı için göz yaşları başka biri tarafından silinen o asker fotoğrafını görsem gözyaşlarıma ekliyorum şehit acılarımı..
Neden bütün askerler gidip de dönmeyecekmiş gibi hissettiriyorlar kendilerini bana :(
Bugün yazı yok.
Bugün ben yokum.
Bugün kendi yemin törenimi yaptım..
Ettiğim bütün aynı yeminlerin üzerine hala dürüst, onurlu, 'iyi', vicdanlı, ülkemi seven ve önce kendime saygılı biri olarak kalacağım yeminimi korumak için üzerine kaç kat vernik çektim; kazınmasın, kazıyan olmasın diye..

Not:Baş ağrım nedeniyle beni güne hazırlayan, yoluma ateş böcekleri gibi ışık saçan yorumlarınızı çok severek yaptığım yorumlama zevkimi yarına erteliyorum.
Seviyorum, gidiyorum..
Sevdim ve gittim..


3 yorum:

  1. evet hayırlı teskereler denir değil mi?

    deniz börülcesini kaynar suda haşladım sonra elinle sıyırıyorsun, kolay çıkıyor,
    sosunu da yemek kitabından veya netten bulursun canım
    eşim yaptı o nednele sos tarifini veremicem :(

    haklısın birlikte ağlayabileceğin insan olması da çok mühim
    hatta o ağlarken hiç nedensiz o ağlıyor diye ağlamak

    YanıtlaSil

Fikrin varsa bilmek isterim..

Aa BUNLAR DA VARMIŞ :)

Related Posts with Thumbnails