Bugün evlilik yıldönümleri :(
Hiç sesimi çıkarmadım..
Hepimiz biliyoruz ama susuyoruz.
Sessizce içimize susuyoruz.
Sessizce içimizi suluyoruz..
Menekşelerine bakamadım :(
UFUK ÇİZGİ'me sordum ne olacak bu menekşelerin hali?
Anlattı..
Anladım da yapamadım..
Önce soldular, sonra onlar da gitti..
Marantayı hayatta tutmayı başarabildim ama.
Gerçi ne kadarı benim başarım bilinmez; maranta çok arsız çünkü..
Bugün evlilik yıldönümleri :(
Derin uyku evlilik yıldönümünü tam onikiden vurdu geçen sene tam bu saatlerde :(
Elini tuttum.
Sesimi duyunca gözünü açmaya çalıştı beceremedi :(
Alıp götürdüler sonra..
Ben düşünmüştümki..
Ben o kadar emindimki..
Ben o kadar umutluydumki..
Ben o kadar yanıldımki :(
Ufuk Çizgi'min haberini aldığım gün annemle babamın evlilik yıldönümü :(
Ufuk Çizgi'min hüznü bu şarkıda gizli (bence)
BU YILDIZLI GÖKLER NE ZAMAN BAŞLADI DÖNMEYE,
KİMSE BİLMEZ
KİMSE BİLMEZ..
Adsız dedi ki..
sevgili kardeş, yazılarını sessiz sedasız nicedir okumaktayım. bu yürek, bu bilek çok yaşa sen emi, allah sağlık versin, entellektüel tavrın, olaylara metanetli duruşun uslubun, takdire şayan, hayranım, sen bozma asla moralini son iyi insan tükenene kadar -ki asla tükenmicek- dostluk hep hak ettii yerde olucak. herşey gönlünce olsun, yaralı bi okuyucun...
Sevgili Adsız;
Sen neden yaralısın? Sana ne oldu? Kanadın mı kırık? Kimden ayrı düştün, biri mi üzdü? Neyin var? Sen de anlat belki bir yararımız olur; olmasa bile deneriz. Yazmanın anlatmaya ihtiyacı olan insanlara ne kadar iyi geldiğinden artık iyice emin olmuş biri olarak diyorumki lütfen adsız kalma ve yaz.. Sen de yaz ve beni bul yine..
Son iyi insan biz gibiler yazdıkça konuştukça tükenmeyecek; ben blogları önce okumaya, sonra da bir blogda yazmaya başladığımdan beri bana ait bir çok şey fark ettim. Yazmak, yorumlamak, yorum almak başka bir 'ben'i tanımamı sağladı. İçsel yolculuğun sonu yok. Sessiz, sözsüz kalmak eğer söyleyeceğin bir şey varsa çok kötü hissettiriyor.
Bugün yüzünü görmediğimiz, sesini duymadığımız ama yüreğini kendimizden bildiğimiz bir arkadaşımız için ağladı gözlerimiz..
Posta yazar mısın bana?
Yorumlarıyla acımı azaltan, desteklerini hep hissettiğim Belgin'im, ELÇİN'im, 3prenses'im, Çınar'ım, Leylakdalı'm, kekikoku'm; Asortik Krep'im, cansu'm, hepsüslüydüm, Funda'm, bizimgibiler'im, SEM'im, nrhnmrl'im, şekerkoku'm, emine albayrak, birdutmasalı'm, renklitasarımlar'ım, sesiber'im, sihirli'm, benmaya'm, sufi'm, Gönüldenele'm,
Ali İkizkaya
hepinize ayrı ayrı teşekkürler. Varlığınız için hepinize minnettarım..
her gün bir sızı bu yoklukta ama şu özel günler yokmu insanın ciğerini delip geçiyor. İşin en kötü yanı da ne biliyormusun bu tür günlerde en yakınlarının yüreğine acıyacak diye dokunamamak.
YanıtlaSilGeçecek desem de yalan geçmeyecek bu sızı biliyorum. Ama yinede sabır diliyorum ömrün boyunca...
Sevgiyle ve sevdiklerinle kal...
Seni yeniden okuyabilmek ve yorum yazabilmek çok güzel.
YanıtlaSilSanırım blogspottaki sorun düzelmiş.
Sevgiler canım:)
Seni yeniden okuyabilmek ve yorum yazabilmek çok güzel.
YanıtlaSilSanırım blogspottaki sorun düzelmiş.
Sevgiler canım:)
:(((((
YanıtlaSilGülenim, biliyormusun bu gün bizimkilerinde evlilik yildönümleri.... En iyisi sessiz kalip, dua etmek, hadi ben gittim, ama öpüpte gittim kardesimi..
YanıtlaSilSeni cok özledim ben..
Canım, ne desem boş kendimden biliyorum ama yanındakilere sıkı tutun sen, güç vereceklerdir. Annem öldüğünde ona çok bağlı olan ve fakülteye başladığından beri onun yanında kalan oğlum şöyle demişti: "Aptala yatıyorum anne, aklıma getirmemeye çalışıyorum, başka bir yere taşındı diye düşünüyorum, sen de öyle yap" Kimbilir belki en iyisi öyle yapmaktır.
YanıtlaSilSevgiyle kal canım...
Hayat bu, insana neler getireceği, neler götüreceği belli olmuyor. Babasını kaybeden biri olarak, başa gelmeden, acısı bilinmiyormuş... Onlar hep yanımızda olacaklar sanıyoruz. Şimdi Allah'a dua ediyorum, anneme uzun ömürler versin diye. Anne, baba diyememek... İşte o zaman artık çocuk olmuyorsun...
YanıtlaSilUfuk Çizgisi'nin blogunu, blog arkadaşlarım sayesinde gezme fırsatım oldu. Şaşırdım, üzüldüm... Allah rahmet eylesin diyebiliyorum sadece.
(Kopuk kopuk birşeyler yazdım galiba, kafam dağıldı iyice kusura bakma.)
Böyle bir durumda ne desem de canım Gülen'imi teselli edebilsem diyorum ama biliyorum böyle bir cümle yok. Ne kadar üzüntülü bir durum olduğunu biliyorum ama baban ve yattığı yerdeki annenin huzuru için biraz kendini toparlamalısın demekten başka bir şey gelmiyor aklıma.
YanıtlaSilZaman Dün gece 02:30;
YanıtlaSilTelefon çalıyor. Yoldan gelmişim zaten sersem sepelek ve ağlayarak açıyorum. Hep geldiğim yer mavi, Rodos Meis. Onun gibi kırmışlar benide gitmişim mavilerin arasına.
Karşımda ki ses, bir kadın soruyor;
-Ne o ses öyle uyuyormuydun.
-Yok ağlıyordum. Ufuk Çizgisine.
-Neden ağlıyorsunki?. Ben de yazdım geçtim işte. Gülmelisin. Gül.
-Bilmem ? benim meşrebimde yok. İcim acıdı.Çok özel bir yere dokundu. Kırıktı, maviydi benim gibiydi.
-Sen salaksın zaten. Arabesk sin sen.
Dostunu görmesede gönlünde bir yere alıp koyduğu insanlara bakan bu dünyada o da yaşayamazdı. Ben de topal geziyorum.
Naif ve içli oluşun arabesk, ağlamanın, bir dost için gözyaşının salaklık olduğu bir gezegene yanlışlıkla gelmiş gibiyiz.
Benim uğraştığım iş ve oturduğum yer yüzünden hep ufuk çizgisini görüyorum.
O cam kırıklarıyla dolu gün batımlarında uzaklardan, ufuk çizgisinden mavi bir adam geçecek bizlere el sallayarak.
Sevgimle.
Yüreğinden geçen hisleri bu kadar anlamlı.. anlaşılır yazan nadir insanlar arasındayım şu an.. hem sevgili Gülen.. hemde sevgili Ali..paylaştıklarınızı okurken.. nemlendi gözlerim yine..
YanıtlaSilAllahım.. vefat eden tüm sevdiklerimize cennetin de bir yer ayırsın..
yanımız da olan sevdıklerımıze sıkı sıkı sarılalım..
Onlar hala hayatta ıken.. keşkeler yerıne..hep iyi ki... lerimiz olsun..
içim burkuldu Gülenim...içim acıdı...
YanıtlaSilgülenim ben bunu kaçırmışım.yorgun bir derenin akıntılarına bırakılmış kagıttan bir gemidir bazen hayat.ne oldugunu ya da ne olcagını anlayamadan alır götürür akışına sürükler seni.
YanıtlaSilkimi zaman çalılıklara takılır kimi zaman batar gidersin.yollar geçer ömründen sevdalar geçer kalbinden birbirinden farklı yüzlerce insan geçer kimileri öylesine kimileri ölesiye izler bırakır hatıralarına anılarına.
çok sevmiştim ben bu sözü paylaşmak istedim
Ya ben artık üzülmeni istemiyorum, birşeyler yapabilmek istiyorum, ne denir bilemiyorum. Hep derim ölüm kötü birşey değil ama kalanlar için ÖZLEMEK çok kötü, çok dayanılmaz. İçim acıyor sen böyle olduğunda.
YanıtlaSilCanım çok zor gerçekten.İnsan olmak zor aslında bu anlamda.Ama hayatta herşey bizi bekliyor.Bunu kabullenmek ve pozitif düşünmeye çalışmak ve de duacı olmalıyız her daim.öpüyorum canım seni.
YanıtlaSil