SİZ POSTANIZI NASIL ALIRDINIZ?

Yer: postane
Kişiler: ben ve diğerleri
Figuran: memure
Kahraman: sadece ben :D

Upuzun ama gerçekten upuzun bir kuyruk. Sessiz ve itirazsızca bekleşen insanlar. Bir kargo gönderim var. Postaneden içeri girer girmez hemen en yakınımdaki bekler-kişiye kargo sırasının bu olup olmadığını soruyorum; yanıt memnuniyet verici; HAYIR! Sevinç gösterisinin yeri değil çünkü her an kuyruk saldırısına uğrayabilirim. Göze alınır bir durum değil bu :)
Daha önceki kargo gönderilerimin hepsinde de sorun yaşadığım, sorun yoksa bile kesin çıkardığım diğer iki memurenin olmamasından fırsat orada bulunan memurenin yanına yaklaşıyorum. Nefretle selamlaşıyoruz :D Çok çirkin göründüğünden birbirinden nefret eden kişilerin selamlaşmasına inanın hiç gerek yok :D

Gülen:Kargo gönderecektim.
Memure:APS gönderelim.
G:Olmaz ben kargo göndermek istiyorum.
M:Neden kargo da APS değil?
G:Şimdi ben olur dersem sorun çıkmadan APS ile gidecek değil mi?
M:Evet
G:E bunun için işte :D
M:Neden ısrarla kargoyla göndermek istiyorsunuzki?
G:Sizin yine mi kargo sisteminiz arızalı?
M:Evet
G:Ne zaman değilki? Bir şey soracağım; sizin bu kargo hizmetiyle ilgili sisteminizin arızasız bir günü var da ben mi denk gelmedim acaba? Yoksa (bugün orada olmayan memure ve şef) onların burada olmamasıyla ilgili bir durum mu? Yanınızda oturan memure benim bildiğim en az 6-7 senedir burada çalışıyor ama her şeyi şefe soruyor; hayır bana sorsa ben bile yanıt verebilecek durumdayım artık.
M:Çok iyi biridir o.
G:Kötü olan benim yani :P Ben ona kötü demedim ama işi bilmiyor. Hep şefe soruyor.
M:Evet yeni o burada.
G:Ben daha yeniyim ama burada çalışan o; bu nasıl oluyor.Hem ben kargo göndermek istiyorum.
M:Bak bebeğim APS alalım.
G:Neden APS? Sizin yine zarfınız yok değil mi?Hani bir keresinde beni kırtasiyeye zarf almaya göndermiştiniz de ben de aslında gitmeyeceğim halde 'size de alayım mı?' demiştim de, siz de 'gerek yok, öğleden sonra bize zarf getirecekler' demiştiniz?
M:APS zarfı vereyim mi? (zarf atıyor :D)
G:E verin bari.

Paketim kargoyla değil ama APS ile gönderildi. İkisi arasındaki fark APS'nin bir gün sonra gidecek olması imiş. (bu kadarla sınırlı olduğunu düşünmüyorum) gerisini bilmek de istemiyorum. O postaneye her gidişimde karşılıklı gerildiğimiz anlar yaşıyoruz. Anladığım şu; bazı işler yolunda gitmiyor ama kimse de itiraz etmiyor. İtirazın edilmediği yerde itiraz eden biri olursa o kişi uyumsuz biri gibi algılanıp geçimsiz ilan ediliyor. Bizim postanenin geçimsizi de benim, üzerime geçimsiz tanımam hatta :)
Yarın yine o postanede işim var; heyecanla bekliyorum. Bir de bugün yerlerinde kendilerini göremediğim diğer yeni (!) memureyle şef de olursa aman Tanrım olay yerine beklerim yarın:)
Ben bu yazıyı yazarken TR-Serbia basketbol maçını izlerken son dakikalarda coşan Hakan'ın bağırması üzerine başımı duvara vurdum! Erdim'in deyimiyle zeka askerlerim akıp gitmez umarım.

ASLINDA;
Kırgınım.
Sorumsuz vurdumduymazlıkların belirlediği sonlar, içimdeki öfkenin yine kendi içime akmasının ve bundan da başka hiçbir işe yaramasının kırgın yorgunluğu bu..
Toparlanamadan bir dalganın yere çarptığı bir bedenin kalkmaya fırsat bulamadan yeniden yerlerde sürünmesi gibi bir kırgınlık bu..
Zaman ve ne yazıkki renkler hızla akıyor yine; değişmemiş gibi hiçbir şey.
Renklerin, şarkıların, görsellerin akışkanlığı içinde kendimi yalnız, renksiz ve şarkısız hissetmenin kırgınlığı bu.

Gözlerim dalıyor, engellemiyorum.
Boş bakmak istiyorum.
Kolum kalkmıyor, kaldırasım yok.
Uyumak istiyorum.
Uyusam iyi olur.

Angel; aradan ne kadar kısa bir zaman geçti ama her şey normala döndü bile. Bizim sorunumuz hatırlamamak ve unutmak. Hayat renkleriyle akıp gidiyor ve gidenlerin dışındakiler kaldıkları yerden devam ediyor hayatlarına. Bencillik bu. 'o balçık çamura. Giremezdi neden çünki hemen özdeşleşecekti aslıyla, ayırt edemezdik zira.' Bu sözler çok hoşuma gitti..

minikminik; çok üzüldüm :( Çok fazla üzüldüm.. Hem de küçücük bir çocuğun bu kadar acımasız bir hastalıktan gidişi canımı çok yaktı :( O şimdi mavi bir melektir; kanatlarını her çırptığında iyilikler dağıtan.. Başınız sağolsun..

Yeşim; sana bir g adresi almayı öneriyorum. Kabul edenler? Etmeyenler? Kabul edilmiştir :P
Söylenecek her şeyin söyleniyor olması ne yazıkki hiçbir şeyi değiştirmiyor ya da çok az şeyi değiştiriyor Yeşim'ciğim. Hayat yine bizelere layık görüldüğü üzere sorumsuzluklarla, umursamazlık ve hesap vermeyişlerle akıp gidecek; yanan bizim canımız olacak ve unutup gideceğiz.
Diğer arkadaşlarım düşüncelerimi az çok biliyor hem çok yorgunum ben.
Sihirli'mi özledim.
Karşı dairede oturan çok iyi anlaştığım komşumun taşınmış hissinde özledim Sihirli'mi :(
İlk okuduğum blog olması özelliğinden dolayı Sihirli gelene kadar yazılarım şekersiz kahve sevmeyene ikram edilmiş şekersiz kahve tadında olacak..
İyi haberlerini ve Sihirli'mi bekliyorum buralarda gariban gariban..

Bloggerdaki sorun beni bezdirdi; ya sizi?