CEM GARİBOĞLU'NU YAKALAYAN POLİSLERE TEŞEKKÜRLER!

Yakalandı mı teslim mi oldu?
İkisi arasındaki farkı bilmediğimizi düşünenler bugün kameralara artık teslim olmaya karar vermiş kişiyi yakaladıklarını gözümüzün içine baka baka söylediler. Aynı kişiler geçen hafta içinde rafta kalmış balık gibi bayatlık kokan 'yakalanması an meselesi' söylemlerinden çark edip 'kaynakları kesildi, bir hafta içinde yakalanacak' dememişler miydi? Bir kaçağın kaynaklarının 197 gün dayanabilmesi ve kaynaklarının kesileceğini tahmin edebilecek öngörüye sahip olabilenlerin aynı bilgileri yakalamak için değerlendirememeleri hayli ilginç.
Yaşı kaç, reşit mi, değil mi? Dava içinde reşit olduğu ya da olmadığındaki duruşu arasında çok büyük fark olacağı için bu kişinin ceza almayabileceğini bile söylüyor uzmanlar. Alırsa da muhtemelen on yıl sonra 'ıslah olmuş' bir biçimde özgür bir hayata salacağız kendisini. Ha bir de mahkemedeki iyi hali de eklenecek ceza indirimine. Yahu neyin iyi hali? Gencecik bir kızın yaşam hakkını canice elinden al ve mahkemede uslu durduğun için bir kaç yıl da oradan yırt! Bu saatten sonra iyi halin olsa ne olur, olmasa ne olur? Yasalara ve hakkında verilecek karara zaten olması gerektiği gibi saygılı davranması, yasa uygulayıcılara sessiz sakin biçimde itaat etmesi ve özden söyleyip söylemeyeceğini asla bilemeyeceğimiz 'pişmanım' sözleri mi ona iyi bir hal edası yükleyecek?? Mahkeme salonuna da testereyle gelseydi oldu olacak!
Bir anlık öfkeymiş; evet herkes bir anlık öfkeye kapılırsam işim yarım kalmasın diye testere bulunduruyor evinde! Tasarlanarak kısmından da ceza almayacak anlaşılan. Kendini savunacak durumda değil ya kızcağız; ağır tahrik unsuru olsun diye başka bir gence masumca gönderilen kısa mesajlar döküldü ortalığa; ağır tahrik unsuru da tamamdır!
Olmadı böyle; bir de teşekkür edelim!
Psikologlara göre polislerin sorduğu bir soruya verdiği kanımı donduran o yanıt, pişmanlık duymadığının işareti imiş. Pişman olma ama yaşın küçük, mahkemede uslu çocuk ol, tasarlamadın da, ağır tahrik unsuru; bir de zavallı çocuk oralarda aç kalmasın diye sucuk ekmek ısmarlayan avukat becerisini de eklersek sırtın yere gelmez senin!

Başka şeylere de takmış durumdayım ben. Neydi o avukatın muhabirin sorularını sözüm ona yanıtlarkenki aşırı rahat, umursamaz vücut dili? Elinde bir bardak çay, arada yudumlar filan alıyor! Acaba kendi ailesinden ya da tanıdıklarından biri bu biçimde kaybetseydi hayatını?
O kız bir daha gülemeyecek, hayatını sevdikleriyle paylaşmaya devam edemeyecek.
Ötesi var mı?
Yok.

197 gün sonra teslim olmaya karar veren kişi 3000 gün sonra da verebilirdi aynı kararı. Yakalamaktan söz edilmesi, kişinin kendi kararıyla teslim olduğu gerçeğini değiştirmediği gibi bizleri aptal yerine koymaya çalışanları olduklarından daha da kötü gösteriyor.

Yakaladık diye dalga geçen konuyla ilgili yetkili kişilerle ben de bu başlıkla dalga geçiyorum!

Bizimgibiler'im; mozilla hamileymiş! Doğum için ABD'ye gitmiş bu iki motor :D Bir an için düşündüm de çok komik buldum. Bunlar gidiyor bir kliniğe. Mozilla acı çekmeden doğuruveriyor; neden çünkü o bir motor. Sevinç filan yok; neden çünkü ana-baba motor. Ellerinden tuttukları bebek olmasına karşın her bir şeyleri bilen bir motorla dönüyorlar evlerine :D
Belgin'im; bildiğim tek keki yapar da gelirim :) Yerseniz :P Kek değil de muffinlerim sanki daha bir yenilebilir havasında oluyorlar. Geçen haftalarda havuç reçeli yaptım ama hiç kimse yemeye cesaret edemedi. Onları muffin içine koysam nasıl olur acaba diye düşünmeye başladım hemen şu an. Güzel olursa fısıldarım usulcacık. İyi olduğunu hissediyorum ve iyiliğin iyiliğimdir..
Mavianne'm; yemiş kadar oldum, sağol. Bu bayram tadım olmaz benim :( Bu bayramı elimin tersiyle itmek istiyorum.. Bu bayram hiç uyanmadan uyumak istiyorum..
Kekik koku'm; oturum açamadığımız ağ bizim değildir; gel ben sana bizim bahçeye hamak kurayım :) Ağsız, oturumsuz, zaman aşımsız, görüntülenmesi karşılıklı olunduğu için gereksiz sayfalarsız çaylar içelim hamaklarda..
Adsız ama değil Banu :P; bu güzel sözlere yanıt vermekte, teşekkür etmekte çok zorlanıyorum. İltifat için çok teşekkür ederim; böyle sözler duyunca hem şaşırıyorum hem de ruhum besleniyor. Bu nasıl bir şeydir bilmiyorum. Şaşırıyorum çünkü ben sadece yazıyorum; nasıl gelişir hiçbir fikrim de yok çünkü ben bu yaptığımın geliştirilebilir bir beceri olduğunun farkında değilim. Dünkü yazıyı beş dakika içinde düşünmeden yazdım. Beni mutlu ettiğiniz için uçsuz bucaksız teşekkürler..

Hakan davul (bateri) dersleri almaya başladı. Güzel bir şeyler çalmayı başarana kadar onun göremeyeceği kendi imalatım tıkaçlarla gezmeye karar verdim. Kırılmasın diye dinliyormuş gibi yapmalıyım; hiç dürüstçe değil ama bu da kafa be kardeşim!
dıbıdıp dıbıdıbıdıp
hüaaaaaaaaaaaa