ANLAMSIZLIĞIN ANLAMI

Bir film izler gibi yapıyorum şu an. Bir yandan da dikiş dikiyorum. Filmin adı Rüzgarla Konuşanlar. Bir grup Amerika askeri Japon askerleriyle savaşıyor. Kanlı ve bol silah sesli savaş sahneleri. O kadar saçma bir şey ki savaş, o kadar anlamsız ki. İnsanların birbirlerini öldürmeye çalıştığı saçma bir durum; aslında belki de sadece hayatta kalmaya çalışıyorlardır. Hayatta kalmaya çalışırken, bunun için çaba harcarken aynı nedenle orada bulunan başka birinin hayatını harcamaktan başka bir şey değil savaş.
Kurtulan her bir Amerikan askeri için seviniyorum. Amerika ve oyunlarına kızarken nasıl oluyor bu iş soruma Hakan'dan yanıt geliyor çünkü Amerika onların gözünden görmemizi sağlıyor. Karşı tarafı acımasız, gözü dönmüş göstermeyi başarıyor bu filmler -ki bu filmde Japonların repliği bile yok. Japonlar sadece vuruldukları anda acılarından ahhh diye bağırıyor ama her ne hikmetse vurulan Amerikan askerleri sadece manalı manalı bakıyor; arkadan trajik bir müzik o bakışı daha derinleştirip derinliğini iyice pekiştiriyor oysa kurşun yarası aynı acı değil mi?
Her ne kadar yazarın bir hayalperest olduğu söylense de Swen Hassel'in Lanetliler Taburu'nu öneriyorum okuduğu kitabı bitirenlere..
Ben dikişlerime döneyim. Yine bir şeyler bozdum. Bir şeyleri bozup başka şeylere çevirdiğimde kendimi düzeni, sistemi değiştirmiş gibi hissediyorum. Ne yapayım benim dünyam bu kadar küçüldü, 7 bitirdi kendini :(

SEVGİLİ ARKADAŞLARIM; BÜTÜN YORUMLAR İÇİN YİNE SADECE KURU BİR TEŞEKKÜR EDEBİLİYORUM :( SAÇLARIMI KESTİRECEKTİM AMA YUMURTA-TAVUK YAZISINDA KENDİMİ EKSİK İFADE ETTİĞİMİ ANLAMAMA NEDEN OLDUĞUNUZ İÇİN AYRICA VE BİR DAHA TEŞEKKÜRLER.

EVET SAÇLARIMI KIRMIZIYA BOYAYACAĞIM :)