12 Mayıs 2009 Salı

UMUT ve BULUT




Umut ve Bulut
Umutla bulutla buluşacaklarını beklediklerim..
Anneleri anneler gününden bir gün önce terk etti onları.O kadar miniklerki; bütün vücutları topu topu sadece işaret parmağım kadar.Ne yazıkki kuş beslemek hem de bu kadar küçüğünü, söz sahibi olduğumuz bir alan değil.Annelerinin artık gelmeyeceğini anladığımızda gecenin bir yarısıydı.Önce veteriner arkadaşlar, sonra Veteriner fakültesi acil servisi arandı.Edinilen kısıtlı bilgilerle termos üzerine sıcak tutan bir bez parçasından yatak hazırlandı.Haşlanan pirinç, suyla damlalıktan geçecek kadar inceltilerek lapa yapıldı ve kuşların gagaları açılarak kursaklarına bırakıldı.Bütün bunları bir baba şefkatıyla Dolunay yaptı.Ben uyur gezer hal nedeniyle sadece teknik destek verebildim; hem de bütün çabalarımıza karşın yaşatamayacağımız öngörüsüyle bu parmak güvercin yavrucuklarıyla duygusal bağ kurmak istemediğim için pek yanaşmadım..Dolunay onlarla iyi iletişim kurmayı becerdi, cici babalarının sesini duyunca komik bir biçimde hemen kafalarını uzatıyorlar artık :) Gerçi Dolunay anneleri hakkında çok iyi şeyler söylemiyor yavrulara ama o kadar da olsun; hem fazlasıyla hak etti o kadın bu sözleri!Şimdi yavruların önümüzdeki kritik on günü atlatabilmelerini ümit ediyoruz.Hayat ne garip, sana ait kederler başkalarının iyilikleri için yön değiştirebiliyor.
Pazar günü annemden dönerken veteriner fakültesine götürdük yavruları.Veterinerin 'bizim de yavrularımız vardı ama yaşatamadık.Çok küçükler, yaşayacaklarını sanmıyorum.Hem yaşasalar bile uçmayı, beslenmeyi öğrenmeleri için bir kılavuza ihtiyaçları var' sözlerine karşılık Dolunay 'o aşamaya gelsinler, ben öğretirim uçmayı' deyiverdi.Yavruların Dolunay'ın bu çabasına yanıt vermesini çok istiyorum.Dolunay'ın sevgi dolu baba tavırlarından dolayı da kendimi hala gibi hissetmeye başladım :)
---------------------------------------------------------------------------------
Tekrar uyumak için uyandığım, hatırlamak istemediğim, neyseki zaten hatırlamadığım üç gün..
İlk annemsiz anneler günümdü; gidişinden sonraki her günümde annemsizdim de, ilk annemsiz anneler günüm dündü..Her anneler gününü annesizler için buruk geçirirdim; bu anneler gününe kendimi de ekledim..
Evladım yoktu ve artık annemsizdim.
Hediye verdiğim de yoktu aldığım da..
Hiç uyanmak istemedim, hep uyumak; kazara uyandığımda kaldığım yerden sorunsuz devam edebilmek uykuya.Uyurken acı çekmiyormuş insan.Hala uyuyasım var.
Yirmibir menekşe delirmiş, menekşe bahçesi.
Rengarenk.
Mor kadifeden, sarısından, beyazından, her renginden; şımarıkça sarılmış bütün toprağa..
Yalnız değilsin.
Hala tüylerimi diken diken eden ve her iki detayın da bir şekilde gerçekleştiği rüyam sonrası yaşadığım o travmanın hayatımın geri kalanında ilk an gibi olmasa da etkisini hep hissettireceğini biliyorum..Kendimi iyi hissediyor değilim ama en azından uyanığım.Bu süre içinde sizleri merakta bıraktığım için gerçekten çok ama çok üzgünüm :( Merakta kalmak kötü bir duygu.Sizlere bunu yaşattığım için çok özür dilerim.Hepinizi çok seviyorum.
Sersem gibiyim hala..

11 yorum:

  1. Ben de seni seviyorumm!
    Mail atacaktım, kaç kere gitti elim ama yazmadım birşey..
    Kuşlar çok çok minik,isimleri de öyle güzel ki :))
    Ben geliyorum memleketime :) Bir süre görüşemeyiz. O yüzden haber almak güzel oldu. Dikkat et kendine Ablacım..

    YanıtlaSil
  2. dolunayın ın o kadın için dediklerini biliyorum :) çok ayıp yahu ...ne malum belki evde şiddet vardı kocası iyi davranmıyordu evi terk etti ...

    hatta sen halası olarak uçmayı sen bike öğretirsin :)

    seni seviyorum kuzum benim ...

    YanıtlaSil
  3. hoşgeldin.evet merakta bıraktın.kuşlar harikalar inşallah yaşarlar çok minikler gerçekten.ben dokunamazdım herhalde.sevgiler

    YanıtlaSil
  4. bunlar ne cins kuşlar öyle ha ha kuşların babası dolunay.sende güzel hala.neyse geçti bitti gereksiz gün işte.benimde anneciğim yoktu yanımda.boşverrrr ben senin annenim kızım .anne diyebilirsin bana:))
    illaki hediye almak istiyorsan hediye kabul etmem ama.biliyormusun ben birisine hediye almaktan nefret ederim.acayip bişey işte.o yüzdende kimseden hediye kabul etmem.banada kimse hediye almaz.ben kendime alırım en güzel hediyeler.
    git yüzünü yıka uyan iyicede mailimi oku.

    YanıtlaSil
  5. Gülenim, sen iyi ol yeter. Kuslarda insallah Dolunayin cabalarini bosa cikarmazlar:) Annen ve annem gittiler ama Allah bize yeni kardesler nasip etti, öyle degil mi:) Seni cok seviorum, kendine iyi bak:))

    YanıtlaSil
  6. Oyle gunlerin olmasi normal degil mi Gulen'cim; hele de annesini kaybedenlerin gozune gozune sokulan bu gunde...
    Sen yeter ki nihayetinde kalk uykundan, gel burada kafa dagit.
    Hayat her seye ragmen cok guzel.
    Biz de seni seviyoruz!

    YanıtlaSil
  7. umarım hayata tutunur bu minikler..

    seninde daha iyi olmana sevindin Gülencim. sevgiyle ve mutlu kal tamm mı?

    YanıtlaSil
  8. Canım benim, seni çok seviyorum.
    Lütfen iyice dinlen, kendini üzme.

    Gidenleri yüreğimizin en güzel
    yerine yerleştiriyoruz, onlar hep bizimle...

    Mor menekşeleri düşün, ne kadar zayıf görünüyorlar, ama toprağa nasıl da sıkı sıkı tutunuyorlar. Her zorluğa direniyorlar. Çiçek sunuyorlar bize, hem de karşılık beklemeden...

    Biz de var gücümüzle tutunmalıyız hayata, çiçeklerimizi yeşertmeliyiz, karşılıksız sunmalıyız insanlığa... Elimizden ne geliyorsa artık.

    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  9. Minicik bedenlerne rağmen nasılda tutkuyla bağlılar hayata?
    Hayatta kayıplar var, bunuda kaybedenden başkası iyi bilemez.Kaybın büyük Gülenim ama hayat devam ediyor,annen senin bir parçan.Onun toprakla yok olduğunu düşünmek saflık.
    Hiçbirşey yoktan var, vardanda yok olmuyor.
    Çok sevdiğim biri vardı.Çocukluğumdu,gördüğüm en güzel gözle ve saçlara sahipti.Birgün hastalandı, biz okula başladık ama o başlayamadı, yanlış tedavilerle onu yatağa hapsettiler.Fazla yaşamaz dediler o 15 yıl dayandı.Yaşadığını sana onun şu sözüyle ifade edeyim."Ölmeden mezara koydular beni".Ne çocuk oldu ne gençkız.Dört duvar arasında bir yatakta geçti son 15 yılı.Ama yaşayacağım,dedi.Dört elle sarıldı,iyileşmek için çabaladı.
    Ne zaman teklesem,hayattan yorulsam, mutsuzlukla yatağa düşsem o geliyor aklıma.Utanıyorum.
    Kalkıp yüzümü yıkıyor ve hayata şükrediyorum.
    Yaşamak gibi bir borcum var gidene..
    onu böyle yaşatıyorum.O yorulmadı, benim yorulmaya hakkım yok.
    Anneni düşün seni nasıl görmek isterdi? işte senin borcunda bu ona!
    seni kırıyorsam affet.Hatta sil istersen bu yazıyı.Ama seni sevdiğim ve çok sevdiğim için....

    Gülmeni istiyorum,inadına!

    YanıtlaSil
  10. nihayet bir haber geldi senden.dilerim yavrular hayat mücadelesini kazanır.ben hastalandın sanmıştım.senden bir haber aldığıma çok sevinçliyim.eğer uyumak iyi geliyorsa biraz daha uyu.ama unutma hayat devam ediyor.ve nefes aldığımız sürece bu böyle olacak.
    seni çok seven sem ...

    YanıtlaSil
  11. ayyy canım ne minikler bunlar
    ne kadar güzel bir iş yapıyorsun
    tebrikler

    YanıtlaSil

Fikrin varsa bilmek isterim..

Aa BUNLAR DA VARMIŞ :)

Related Posts with Thumbnails