YOL ve ERDİM ÖYKÜLERİ

Yemek hazırlarken Erdim'le ben elma yarısını yalnız bırakmadık.
Mutfaktayız.Erdim bir ara içeri gitti ve bir süre sonra elime tutuşturduğu bir kağıtla geri döndü.Kağıtta şöyle yazıyordu:

Teyze 36 gün kal.Hadi.
(3 rakamı ters yazılmış) canım benim :) nasıl sevmem ben seni!

O tren kazasından bir gün önce yine tren yoluyla Kocaeli'ne gitmiştik..Ertesi akşamsa büyük facia; -hiç unutmuyorum Sertab Erener'li Eurovision vardı- Pamukova'ya gidip gelen ambulans sirenleri kulaklarımın en acı tiz sesleri..37 kişiye mezar olan büyük cehalet örneği 'hızlandırılmış' trenin o hazin son seferinden sonra adının içinde 'hız' geçen hiçbir trene binmemeye yeminliydim ama Ankara-Eskişehir arası hızlı tren dışında bütün seferlerin iptali nedeniyle yeminimi bugün itibarıyle bozmuş bulunmaktayım..
Tam yerime yerleşmeye çalışıyordumki babam 'hadi toparlan, geldik' dedi.Trenin göz muayenesini bitirmiş teknik detaylara henüz geçmişken yolculuğumun bittiği gerçeğiyle yüzyüze kaldığım bu uyarıdan hiç hoşlanmadım.Güzel, ne güzeli; mükemmel bir yolculuktu.Yolculuğun geri kalanını saçma ve komik biçimde aktarma yaptığımız bir önceki trenin konforunun yanından geçemez bir kompartımanda yapmak zorunda bırakılsam da sevdim ben bu hızlı tren işini.Sırf hızlı trenin 'insana değer veren havası' için katlanırım geriye kalan yolu aktarmaya..

Akşam yemeği; Erdim sabahtan okula gidemeyecek kadar hasta hisssettiği halde sınıflararası yapılacak futbol maçında arkadaşlarını yalnız bırakmak istemiyor ve verdiği bu duyarlı karar nedeniyle de tarafımızdan 'günün kahramanı' ilan ediliyor.Erdimin gözünden skor:

İkinci sınıfları ilk yarıda 2-2 yenmişler ve dört golü de Erdim atmış :)))))
İkinci devre 6-0 bitmiş.İlk yarıdaki rakip takımın iki golünün nereye gittiği belirsiz ve Erdim kendi kalesine hiç gol atmamış :))))
Dört yetişkin biz bu işi çözemedik :)