5 Ekim 2009 Pazartesi

KALEM KUTUMU KAYBETTİM..

Okyanus insanı: Gülen nerelerdesin sen? Çok merak ettim. Kaç kez aradım. Açmadın. İyi misin?
Gülen: Sorma. Annemin senesine bir de arkadaşımızın annesinin cenazesindeydim bütün gün. Çok üzgünüm :( Aynı acıyı, travmayı bir kez daha yaşadım :(
Okyanus insanı: Dur ağlama. Çay koyuyorum. Hadi çık gel.

Ne bir ses ne bir nefes istemezken, sadece beş dakika sonra üstüme ve göz altlarıma yapışmış cenazeye yaraşır matem siyahlarıyla bir cadde koşusu okyanus insanının sakin ses tonundaydım.

Sanal transparanlıkta kalmamasına çok mutlu olduğum bütün arkadaşlarım acımı kalplerinde hissettiler biliyorum.
Yalnız kalmak istemedim ben.
Yalnız kalmadım ben.
Yalnız kalmak isterken yalnız kalamamak ne demekse yalnız kalmak istemezken yalnız kalmak aynı şey demek.

BELKİ YİNE GELİRİM HAKKINDA:
Ahmet Telli'nin en sevdiğim şiiri 'BELKİ YİNE GELİRİM'in en sevdiğim dizeleriydi onlar..

Ahmet Telli ve onun küçük hırsızı:
Bir gün bir kız bir kitapçı dükkanında kimsecikler yokken alacağı kitabın yanısıra almak istediklerini de görünce şeytana uymuş ve almak istediklerini montunun içine istifleyip alacağı kitap elinde 'kimse yok mu??' diye seslenmiş. Kız merdivenlerin gerisinden 'geliyorum' sesiyle orada yalnız olmadığını anlamış anlamasına da..
Kızın elinde Martı Jonathan Livingston; 'ne kadardı bu?'
Ahmet Telli insanca bir gülümsemeyle: (Geçmiş gün hatırlanmıyor) '... lira ama montunuzun içindekileri görmem lazım'
Neden yer yarılmamış, neden o yarılmayan yerin içine girmemişki kız :((
Kıpkırmızı ve utandığında şişen yüzüyle kelimelerin asla toparlanıp anlamlı bir cümle oluşturamadığı o an..
Sonra, bir zaman sonra..
Kız hastaneye yatmış ve bir hasta yakını, yanında Ahmet Telli kendi hastasını görmeye gelirken kıza da uğramış. Kız ikinci rezaletini Ahmet Telli'nin kendisini tanımaması için dua edip duasının kabul edilmediği o an yaşamış.

Feryal: Bak bu sözünü ettiğim Gülen.
Ahmet Telli: İyi de ben bu kızı tanıyorum. Bu kız, bu kız, e şey bu kız iyi bir kız :)
Bir kaç gün sonra Ahmet Telli elinde imzalanmış kitaplarıyla yine kızın yanıbaşındaymış..

Diyelimki
Kalem kutumu kaybettim.
Yeni kalem bulmam zaman alabilir.
Diyelimki
Kalemimin ucu kırıldı.
Kalemtraş bulmam zaman alabilir.
Silgi mi?
Ben hiç silmiyorumki..

Hepinize binlerce ve ayrı ayrı ve aynı aynı teşekkürler..

11 yorum:

  1. Şu anne ölümleri nasıl acıtıyor canım, anne de hastalanmışken:(
    Sevgilerimle Gülen'cim...



    www.hayatizlerim.com

    YanıtlaSil
  2. gülenciğim annenin ve arkadaşının annesinin mekanı cennet olsun inşallah sevgiler canımmmmm

    YanıtlaSil
  3. Gitme,
    Git ama gitme,
    Yani git dinlen ama yine gel,
    Bulutluyum şu sıra, yazmıyorum, yorgunum,
    Ama seni seviyorum :)

    YanıtlaSil
  4. Canım benim.
    Seni burada görmek senden haber almak çok güzel.
    Herşeyin ilacı zaman. Çekilen sıkıntılar asla unutulmuyor ama onlarla birlikte yaşamayı öğreniyor insan zamanla.

    YanıtlaSil
  5. Canımsın..senin yazıların olmadan yavan..

    YanıtlaSil
  6. sana içi dopdolu bir kalem kutusu yolluyorum.kalme ve silğiden çok kalemtraş var içinde kendisi küçük ama işlevi büyük olan bu kalemtraşlardan çook koydum...

    YanıtlaSil
  7. ah gülenciğim..
    silgi kullansan ne olacakki
    ben çok denemiştim,
    lakin gördümki silgilerin adı öyle.
    işe yaramıyor. HİÇ SİLMİYOR..
    Hem acılarla büyür insanlar,
    acıdır tava getiren insanoğlunu,
    gerçeği net gösteren en önemli aygıttır hayatta.
    ÇOK DAĞILMA NE OLUR... :(

    YanıtlaSil
  8. sevgiler canım...güncellemiyorsun ...

    YanıtlaSil
  9. Ölüm hayatın en kabullenemediğimiz gerçeği değilmi?

    **************

    YanıtlaSil
  10. biraraya geldiğimizde hatırlat ta sana semyılın bize anlattığı (annesinin ölümünden sonra ki)
    anıyı anlatayım unutma tamam mı?

    YanıtlaSil

Fikrin varsa bilmek isterim..

Aa BUNLAR DA VARMIŞ :)

Related Posts with Thumbnails