Kardeşimin yanında taburcu işlemleri için koşturan biri olmasaydı o haliyle bir de o işlerin peşinde koşacaktı -ki rahat durmamıştır kesin çünkü söylentilere göre bizim içimizde kurtla çalışan bir jet motoru varmış :)
Bundan sonrası çok daha önemli. O parçanın en az benim parçam kadar, hatta daha fazla masum çıkmasını diliyorum çünkü onun bir evladı var, onun öğrencileri var, onun sorumlulukları benimkinden çok daha ağır. Her şeyin iyi sonuçlanması için dua ediyorum yine; içimden, dışımdan, gönlümden, beynimden.. iyi düşünüyorum, ümitliyim..
Paylaştığım bu sıkıntım için beni teselli eden, güç veren bütün dostlarıma çok teşekkür ediyorum..
Nalan ablam; çok sağ ol. İkiz olmak çok gereksiz :P bir şey olsa gerek. En zor anında birbirimizden uzak olmak çok feci bir şey çünkü :( O yokken ben, ben yokken O yarım :( İki yarımken bir bütün etmek isterdim onunla ille de Fethiye'de ama.. Seni de derinden üzen bir kaybın varken benimle de ilgileniyorsun ya, ne diyeyim ben sana? Tekrar başımız sağ olsun ablam.. Seni çok seviyorum!
Aysema öğretmenim; çok teşekkür ediyorum. biz birbirimizi izliyoruz. Önce benden bir parça alındı şimdi de Defdef'ten. İlk önce ben iyi haber verdim, şimdi sıra Defdef'de. Bu bekleme süreci ondan çok beni sıkıntıya sokuyor, aynı şeyi benim parça sonucunu beklerken Defdef yaşamıştı. Acayip bir durum bu, kendimize birbirimize üzüldüğümüz kadar üzülemiyoruz biz :))) Öğretmenim sizi çok seviyorum!
Çınar'ım; kendime olsa bu kadar üzülmezdim ama ikiz olmanın gerekliliği bu sanki. Konu onun için ben, benim için O olunca çok üzülüyor insan. Oldu biyopsisini de eve dönüşü pek kolay olmadı sanırım. Oraya git, buraya git, doktorlardan kerpetenle bilgi al! Nedir bu?! Kimse neyi, nasıl yapması gerektiğini bilmiyor mu artık yoksa? Sorgulamayan, sormayan, bekle dediklerinde neyi neden beklemesi gerektiğini bilmediği halde bekleyen insanların arasında 'neden beklediğini' soranların 'kavgacı, uyumsuz, sorunlu' olarak algılandığı bir ülke haline geldik. Haklarının peşinde olmak uyumsuzlukla etiketleniyor ne yazık ki. Defdef' yorgun bugün. Tam konuşamadık ama sanırım hastane çıkışı da pansumanla ilgili sorunları da biraz sıkıntılı olmuş.. Çok sağ ol. Seni çok seviyorum!
Nilgün'üm; çok sağ ol! Çok teşekkür ederim.. Ben onun yanında olmayı başarabilseydim biz yine gülerdik.. Şimdi uzakta olunca sıkıntı duyuyorum. En çok da obasiretim mi bağlandı ne, oy kullanmak için geldiğime kızdım. Hastaneler ve odaları en neşeli olmaya mecbur kaldığımız yerlermiş gibi her hastalık durumundan mutlaka bir geyik türü üretiriz biz:) Ay anlatmaya kalksam var ya :) Dur bir tane patlatayım hemen. Bir yılbaşı akşamı kızarttığımız ekmek o ana kadar astma hastası olduğunu bilmediğimiz Defdef'i krize soktu. Defdef'i babamla birlikte hastaneye götürdük. Sakarın da sakarı bir interne düştük ki internün annesi hastalanan çocukluk arkadaşları arkadaşları olan sakar intern onlara denk gelmesin diye takla atıyor :)))) Testler yapıldı. Damar yolu açılıp kortizonlu ilaç verilecek Defdef'e. Intern ilk iğneyi yere düşürüp kırdı, açmayı başarabildiği ikinci ilacı Defdef'in akciğer filmine döktü. Üçüncüyü de koldan damar yolu açamadığı için elinin üstünden verirken ilaç deri altına gitti ve Defdef'in el üstü tömbeki gibi şişti! O manzarayı gören Defdef daha fazla dayanamadı ve bayıldı. Ardından Defdef'in bayıldığını gören ben durur muyum? E haliyle ben de bayıldım! Intern de dışarıda bekleyen babamı çağırıp 'kızlar bayıldı' demiş :))))) Ama en komiği de internün yediklerini çıkaran Defdef'e 'hmm ıspanak yemişsiniz' diyen dedektif haliydi :) Evet biz yılbaşında ıspanak ve kızarmış ekmek yemiştik :) Seni çok seviyorum!
Elif'imin terazisi; nihayet bitti ama bu iki günü nasıl zor geçirdim bilsen :( Yanında olmayı başaramadığım için çok üzüldüm ben :( Yanyana olsaydık biz birbirimize iyi gelirdik. Yoksa bir parça alımından ne olacak? İnsanların organları alınıyor, uzuvsuz kalıyor insanla. Onları düşününce bu bizimkisi bencillik belki de ama insan o an bunları düşünmeyi reddediyoır demek :( şimdi utanıyorum aslında kendimden..İş bitince senin gibi düşünmeyi başarabildim ama :) O güzel haberi de vereceğim inşaallah buradan, patoloji sonucu gelince.. Biraz beklemek gerekecek. Defdef yarın çocuklarının karnesini vermeye gidemeyeceği için üzülüyor şimdi de :( Ama ben Ondan Kane Verme Performansı bekliyorum. Benim tanıdığım Defdef bunu yapar :) Seni çok seviyorum!
İdil'imin annesi Ayşen'im; çok sağ ol, teşekkür ediyorum.. Anlarız biz seninle birbirimizi. Güçlü ve savaşçı olmaktan başka çaremiz yok bizim değil mi? Kendimiz, sevdiklerimiz ve sevenlerimiz için güçlüyüz; zorunluktan kaynaklanmıyor bu bence. Hayata bağlanmak için o kadar çok nedenimiz varken güçlü olmamanın imkanı yok bence ama yine de emin değilim bu fikrimden. Kişiliklerle de ilgili olabilir. (Ahkam kesmeyim ben yine de) Valla Defdef'den bu akşam dediğin gibi hooop bir iyileşme ve yarın gidip karne dağıtma eylemi bekliyorum ben :) Benim kardeşim yapar bunu. Ben sana yaşadığın sağlık sıkıntıları ve onları atlatmada gösterdiğin başarı için, o yolda yürürken gösterdiğin direnç için çok saygı duyuyorum ve seni ve senin kızın İdil'i çok seviyorum..
Geçmiş olsun çiçekleri:
Geçmiş olsun kardeşine kızım. Güzel haberlerini bekliyorum.
YanıtlaSilGüleniiiiim, geçmiş olsun, umarım herşey yolunda gider, hiçbişicikler çıkmaz sonuçlarda. Kaçırmışım başını, telaşla geri geri baktım neler olmuş diye. Bu aralar diş tedavilerim var, mecburiyetten başladım, beni yoruyor oldukça, blogları gezmeye fırsatım olmadı, özür dilerim. Seni sevdiğimi biliyorsun değil mi:) Öppptüm hepinizi...
YanıtlaSilcanımmm, çok geçmiş olsun sedefe:((((
YanıtlaSilinşallah bir sorun çıkmayacaktır sonuçlarda...
iki gündür hastayım, blogu açmıyordum görmedim bir önceki yazını:((
iyi haberlerini bekliyorum bitanem, hepinizi öpüyorum...
buradan cevap veryim dedim. Evet pantolondan eteğe, patolon paçasından jileye çok dönüşüm yaparım. ama eğer bunları yapıyorsan dikiş de dikmelisin çünkü yolun bir kısmını geçmişsin demek zaten...
YanıtlaSilCanım benim, güzel haberlerini bekliyorum, kocaman sevgilerimi gönderiyorum:)
YanıtlaSilGülen, gönderdiklerine baktım, muhteşem şeyler yapmışsın:)
YanıtlaSilDaha bunları özellikle kalıpsız, hele de elde dikiyorsan harikalar yaratıyorsun.
Zaten bu işte ilerlemiş olanlar kalıp kullanmazlar:)
sevgiler.
Eğer merakın varsa ki var, bence tabiki dikebilirsin...
YanıtlaSilŞu anda kendi işyerimiz olduğu için burada en azından nete girebiliyorum. Ama eğer eskisi gibi hala bir fabrikada mühendis olarak çalışıyor olsaydım gündüz bilgisayara vakit ayıramazdım. Dolayısıyla akşamları hem eşe yemek vs hazırla, ütü, çamaşır, temizlik, dikiş nakış hemde bilgisayar olsaydı daha az üretirdim ama kesinlikle yine üretirdim. ÇÜnkü fabrikada çalıştığım dönemlerde (12 yıl) gece 12:00da bile işten çıkıp eve geldiğimde dahi ya 2 sıra örgü örerdim ya da yeni neye başlayabilirim diye biraz hobi dergisi karıştırırdım:) ruhumda var yani:)))
çok geçmiş olsun güzel ve iyi haberleri bekliyoruz.ufuk çok geç geldiğinden arayamıyorum seni
YanıtlaSil