GÖNÜLDEN ELE, GÖNÜLDEN GÜLEN'E

Bir yerde görmüş ve yapım aşamaları için gezinip dururken lilacsmell'in tarifiyle denemiş ama bir türlü becerememiştim.

Sonra onun yaptıklarını görünce 'ben bunlardan yapamıyorum' dedim. 'Üzülme Gülen'im' dedi, 'ben sana yapar gönderirim.' Ben bana armağan edilen her el emeğinin altında ezildikçe eziliyorum ama kendimi bu içtenliğinden hiç şüphe etmediğim teklifi yapan kişinin yerine koyduğumda bir reddedilişin beni ne kadar kıracağını bildiğimden hayır demek istemiyorum.. Adresimi verdim.. Geçen zaman içinde yine onun gönlünden eline dökülenlerden nadide bir parçaya 'çok beğendiğimi' belirttiğim sözler yazmış sonra da o nadide parçayı unutmaya çalışmıştım. Nereden bilebilirdim ki??

Paketi açarken duyduğum heyecan bayram sabahı o çok istediği kırmızı rugan ayakkabıyı yastığının hemen kenarında bulan küçük kız çocuğunun sevinci gibiydi. O kadar mutlu olmuştum ki heyecanım hız kesmediği gibi süreklilik arzeden bir ivme kazandığından paketin o yapamadığım şeyler için oldukça büyük ve ağır olduğunu anlayamadım bile.. İçinde başka şeyler de vardı sanki! Kutuyu açmamla bir kalbin kalbimi sarıp sarmalaması, gözlerimden akan yaşlara engel olmak istemeyişim; Gülen'im diye başlayan ezberime aldığım sıcacık mektubu okurken de şöyle güzelce bir ağlayışım. Bunları yaparken de kutunun içindeki lilalar, sarılar, kırmızılar, turuncular, yeşiller; iç ısıtan sıcacık renklerin el emeği, göznurunun zevk ve yaratılıkta sınır tanımadığı hiç görmediğim arkadaşımın elinin değdiği hepsi aynı özen, sabır ve zevkle yapılmış güzellikler.. Ben o kadar mutluyum, ben o kadar beceriksiz, ben o kadar ezilmekten preslenmişim ki ezim ezim eziğim. Hepsi için ayrı ayrı ne kadar teşekkür etsem o kadar az ki GÖNÜLDENELE'm; arkadaşlığın, her yaramda pansuman tedavisi için elinde bir parça pamukla koşturan sevgili arkadaşım GÖNÜLDENELE'm ellerini seveyim senin; gönlünü.. Yetersiz teşekkürlerimle..

Bu duygularımı hemen yazamadım. Gönüldenele'm gibi ben de gececilerdenim :) Duygusu gece coşanlardan ama iki gecedir aşı nedeniyle olduğunu sandığımız bir alev topunun içinde yaşıyorum. Gündüzlerim normal ateş ama yorgun; gece saatlerinde yükselen ateşimi ateş düşürücü gibi dış etkenler kullanarak düşürmeyi reddettiğimden anneanne yöntemleriyle indirmeye çalışıyoruz. Dün gece Hakan tarafından zorla sokulduğum sözüm ona ılık duş sayesinde dişlerim zangır zangır titrerken iç yangımla kutuplarda foklarla güneşlendim :( Ateşim yüksekken her şey bir hayal gibi gelir bana ama ben gerçekten foklarla güneşlendim dün gece kutuplarda..

Kutuyu da güzelce kaplamış.

Romantik güllerim..

Bu pembe peçete halkalarını çok beğenmiştim.

Beğenimi söylediğimde bu pembe düşlerin benim olacağı hiç aklıma gelmezdi.

Yoyolarım, sanki makineden çıkmış gibi kusursuz ve çok düzgünler..

Ne olursan ol yine de gel..

Temizlik bezinden yapılmış şık elbiseden çevreyi saran lavanta kokusu..

Saç bandı bana çok yakışıyormuş; bir de iltifat edermiş Gönüldenele'm..

Sevimli bir boyunluk.

Bilgisayar yasağım sürüyor :( Aşının koruma etkisinin on günden sonra başlayacağı uyarısıyla eve hapis oldum :( Gözlerimi rahatlatacağından emin olduğum yakın gözlüğümü yaptırmaya da gidemiyorum. Damlaların eziyetsel kıvamı ağrıyla birlikte halen sürmekte. Hakan'ın sabrını taşırdım. Artık 'SUS! Ne var gülecek! Aç şu gözünü!' emirli cümlelerini sert ses tonuyla sıralıyor. Ben kedi :/ Yani aç bebeğim gözlerini cümlelerini duymuyor bu kulaklar...

Okuyamadan, yorumlara cevap veremeden gidiyorum :(

Duymaktan son derecede mutlu olduğum yorumlarınızı Hakan okudu. Hepinize tek tek sarılıyorum, domuz gribini sallayıp şu tarafa güzelce de öpüyorum.

Yorumlarınızı çok beğeniyor ve seviyorum, hepsine yanıt vermek istiyorum ama Hakan'la dövüşmeye hem gücüm yok hem de bayramı geçirmek üzere İzmir yolcusu Hakan'cığımla küs ayrılmak istemiyorum. Yarın kurstan sonra gidiyor :(

Şimdiden özledim kendisini :) Dur ben bi' damla damlattırayım :D

Severek gidiyorum, giderken de bir daha öpüyorum hepinizi.