300 DEĞİL AMA.. 3. ÇALIŞ KARNAVALI

Kaldıgim yerden devam . Uyarıyorum, fotografları eklemek için Yaprak Dökümü'ne sırtımı döndüm!

Giris:

Sabah erken saatte Fındıgımla gözümüzden akan uykuları sile sile Mavi Kus’ta aldık solugu. Satısı yapılacak ürünler arabaya daha önceden yerlestirildigi için zaman kaybetmeden Çalıs’a dogru yola çıktık.. Bu Mavi Kus’la ikinci stant deneyimim olacaktı ama yine de çok heyecanlıydım. Günesle olan geçimsizligim nedeniyle gölge ve esen bir yerde masa ayarlayarak beni duygulandıran Asortigime bir kez daha tesekkürler.

Ürünlerimizi masamıza yerlestirme telasindayken bu kez yiyecek de satabilecegimiz için bir yandan da yiyecekler folyolandı. Hemen hemen her stant sahibiyle aynı saatte orada oldugumuz için çevreyle olabildigince az ilgilenerek stantımıza çeki düzen verdik.

Asılacaklar asıldı, ignelenecekler masa örtüsüne Hüseyin abiden ödünç aldıgım çengellilerle ilistirildi ama ben çengellii igneleri iade etmeyi unuttugumu su an hatırlıyorum.

Özür dilerim Hüseyin abi

Ve öglen saatlerinde ilk meraklılar gelmeye basladı. Bizim stantda ilk satın alınmak istenen sey; Ingiliz bir kadının talip oldugu takıları asmak için evden götürdügüm bardak askılıgıydı :) Tabii ki satmadık. Yavas yavas hareketlenen standımızda Ufak ufak yaptıgımız her satıs gecirdigimiz çılgın geceden kalma uykusuzluk ve yorgunluktan bir parça daha uzaklastırıyordu beni. Kendimde enerji bulmaya bile basladıgımı hissettigim güzel anlar yakaladım ve o halimi hiç bırakmadım. Morarmıs gözaltlarım da olmasa kendim bile inanmazdım uykusuzluguma J Gerçekten çok yorgun, uykusuzdum oysa..

Sonra stant arkasında bir isle ugrasırken bir kadının o kadar insan arasından ısrarla beni seçerek yanıma gelip ‘bu nasıl karnaval, bu nasıl stant, hiç olmamıs, hiç begenmedim’ seklineki dinledigim sözlerine olan sabrımdan dolayı kendime hayran buldum kendimi J ‘Hanımefendi, sorun nedir, sikayetinizi bilsem? Yardım edebilecegim bir sey varsa?’ diyorum. Kadın devam ediyor ‘hiç olmamıs, begenmedim iste!’ Bir de böcü böcü gözlük üstünden bakıp isaret parmagını ileri geri sallayarak sürdürmüyor mu konusmasını? Tam da ‘Hey Allah’ım burada da mı beni buldu?’ diyecekken gözümün bir yerlerden ısırdıgı bu küçük hanımefendiyi nereden tanıdıgımı buldum! Hep mi ben yapacagım bu tür oyunları? Bu kez ben yedim; hem de çok feci biçimde :P Bu hos kadın yaklasık iki senedir çok sevdigim, örgü kampanyasına ilk kargolardan birini göndererek destek veren blog yazarlarından biri degil mi?! Hep tanımak istedigim biri. Ilk karsılasma, sarılıp öpüsüp aglasma J Yakında kendisini Fethiye ilçe sınırları içinde görmeyi umdugum tatlı bir kadın, olgunlugumdan dolayı ‘Gülen senden kesinlikle böyle sakin bir tavır beklemiyordum, aha simdi atlayacak üstüme dedim ama sen beni yanılttın’ itirafında bulundu. J Mavi Kus bünyesinde olmasaydım belki :P ama sen gibi tatlı ve küçük bir hanımefendiye yapılır mı? Bu tatlı, kalemi güçlü, komik kadın bana bir gece önce fırından pogacaları çıkarırken benimkileri Ankara’da bıraktıgım için havlu kullanmak zorunda kaldıgımdan ihtiyacını hissettigim bir fırın eldiveni, tutacagı ve blog fotograflarımdan ölçümü alarak tam da boy posuma uygun bir güzel önlük ve etamine isledigi çiçekleri köküyle birlikte getirmis :) Son derecede tesekkür ediyorum :)

Sonra komite görevi nedeniyle kosturup duran asortigim geldi standa. Arkasından Hakan ve Ali abim de Çalıs’a avdet ederek bir zahmet stantdaki yerlerini aldı. Çok ilginçti. Asortik, Fındık, ben, Istanbul’dan gizemli blog yazarımız, Ali abim ve birazdan kendisinden söz edecegim biri daha,.. Acemi hobicim ve kekik kokum da olsaydı biz sanki blog toplantısı yapıyor gibi olacaktık J Çok güzeldi. Yorgun ve uykusuz görüntümün dısında yorgunluguma iliskin hiç kötü bir duygu hissetmiyordum J Istanbul’lu blog yazarımız ve misafiri standları gezmek için yanımızdan ayrılınca ben de Hakan’la söyle sahilde elele romantik bir yürüyüs yapalım diye kayıplara karıstım. Sadece yürümedim ama J

2o sene sonra ilk kez, o da sadece ayacıklarımı soktugum denize makro bakıs J

Denize de girdim. Denize girdim derken abarttım sanırım; suya giren sadece ayacıklarımdı çünkü su hala soguk. Deniz sezonunu ancak bu kadar açabildim.

Ayacıklarımı kum tanelerinden temizlenip kuruması derken standa gitmek aklımza gelebildi sonunda J

Döndügümde standın arkasındaki alanda Fındıgı kim oldugunu tahmin ettigim güzel bir kadınla konusurken gördüm. Hızlı adımlarla yanlarına gittim ve ‘Nur’ dedigim kisiye sarılarak aglamaya basladım. Nur o zor zamanlarımda yanımda olmus, aynı acıyı çok küçük yasta tattıgından acımı bilen çok sevip deger verdigim ama bir süre sonra Nur’uma haksızlık ettigimi düsündügümden sessiz sedasız kendime gömülürken ona ait duygularımdan vazgeçmeksizin arkama bile bakmadan çekip gittigim Nur’umdan baskası degil.. O gidisimin sessizce dönüsü olacaktı, kaldıgım yerden sürdürdügüm dostluklarım gibi.. O günler zor günlerdi; hala da zor.. Gitmeliydim, arkama bakmaya cesaret etmeden gitmeliydim. Eger arkama bakmıs olsaydım kalıp onu üzmeye devam edecektim. O üzülsün istemedim -ki ben o anları ‘baskalarını üzdügüm günler’ olarak DA hatırlıyorum..

Hep ‘ona anlatacagım’ dedigim ama yüzyüze olmadıktan sonra kendimi ifadede eksik kalacagımı bildigimden bugüne kadar sustugum, asortigimin yazısında yorum olarak Fethiye’ye gelecegini bildigimden beri içimin yaglarını eriten Nur’um seni çok seviyorum..

Nur'umun, Nur ablamın o gün getirdigi sevgili kızı Sem'in becerikli ellerinden çıkma yakından daha da güzel, gördügümde az uyuyayım dedirten günese dönen ayçiçek yastıgı ve çantaları..

Persembe günü Nur’um bana geliyor. Buraya yerlestigimden beri Asortigim, acemi hobicim, Fındıgım, Ali abim, okullar kapanınca de kekik kokum olmak üzere gelen arkadaslarımın hepsi blog camiasından. Sistemin dünyayı küçültürken insanları bireysellestirip yalnızlastırması politikaları insanların içlerindeki ‘paylasma, yüzyüze olma, konusurken göze bakma’ içgüdülerini yok edemedi. Bitmis komsuluk iliksileri yerini blog ya da sosyal paylasım sitelerine bıraktı. Neyse ki iki kötü deneyimin dısında blog arkadaslarımdan son derece memnunum J

Gelisme bölümü:

Standımızı elimizden geldigince etkileyici biçimde süslemeye çalıstık. Ürünlerimiz dikkat çekiciydi. Her sey çok güzeldi. Satıs yapıldıkça keyiflendik. Sonra Hüseyin abinin orijinal takılarından takıp salınan Mavi Kus kadınlarının havalarını batırmak için en yüksekteki askından en pahalısı o oldugu için tam 300liralık otantik kaftanı giymek istemek benim de hakkım diye kapris yapınca o elbise askıdan indi.

En kocaman yüzüklerle süsledim kendimi J Kırıtıp durdum J Aslında kendimizi eglendirmek için yaptıgım kedi yürüyüsü oradan geçmekte olan insanlardan da begeni toplayınca pek mutlu oldum J Basın fotograflarımı çekti J Elinde fotograf makinesi olan her insanın önüne atlayıp fotografımı çektirttim J Sonra Hakan ‘sallanıp durma Gülen’ deyince elbise ve yüzükleri Hüseyin abiye kazasız belasız iade ettim. Tesekkürler Hüseyin abi J

Sonra üsüdüm. Hemen karsımızda bir Ingiliz okulunun reklamını yapmak üzere okulun web sitesinin baskısının oldugu çanta ve penyelerin dagıtıldıgı standa gidip bir penye alıp tersinden giydim J Bir kadın penyeye bakıp ters giydigimi söylediginde bunu bilinçli bir davranıs oldugunu çünkü Ingilizlerin reklamını yapmak istemedigimi belirttim. Madem öyle hiç giymeseydim degil mi? Ha üsüyeyim ben, hasta olayım ben öyle mi?? O kadar da degil J Ters giyerim, tavır koyarım daha iyi J

Sonuç:

Satıs için hedefledigim, yani benim aklımda olan rakam 300TL. Idi. Yanıldım, 264Tl.lık satısımız oldu. BU asortigimin de onaylayacagı üzere iyi bir rakam.

Bu rakama, ürünleriyle emegi geçen, güzel dilekleriyle katkıda bulunan bütün arkadaslarımıza candan gönülden tesekkür ediyorum. Büyük bir ailenin parçası gibi hissettigim arkadaslarım hepinizi çok seviyorum..

Bilun Sen’den aldıgım bir habere göre Bilun’umun kargosu gönderdikten iki hafta sonra geri dönmüs L O da ben de üzüldük ama hiçbir sey için geç degil J Düsünmen yeter Bilun’um..

Ben çok mutlu oldum. Güzel bir gün geçirmenin dısında dise dokunur bir isin ucundan tutmaktan son derece mutlu oldum. Keske sizler de burada olsaydınız, ki ama zaten buradaydınız J

Standın toplanma zamanına yakın gizemli blog yazarımızı yolcu etmek için standdan ayrılınca direk arazi olmus gibi oldum çünkü arkadasımla vedalasıp standa dönüs yolunda kortej fotograflarını çeke çeke bitiremedigimden ancak telefonla çagrıldıgımda buldum standın yolunu :P

Yorgunlgumu, uykusuzlugumu ancak arabada oturdugum koltukta hissettim. Üç bes dakikalık yolda neredeyse uyuyacaktım. O sersem kafayla da güzelim siyah sapkamı sanırım kaybettim diye düsünürken sapkamı Mavi Kus arabasında düsürdügümü söyledi Fındıgım..

Gelelim Ingiliz arkadasların kortej fotograflarına:

Genel uyarı; fotograflar arazi oldugumda tarafımdan az kalsın kıl çadırın çakma öküz arabasının altında kalırken çekildi :D

Gördügüm en güzel Türk bayragı..

Kim kimdir bilmiyorum; beyim de bilmiyor :P Asortigim biliyor ama :)

Not: Ne yazık ki SLE hastalarının bas belası rush diye anılan kelebek seklindeki yüz lekelerim hortladı L Elimden geldigince günesten korumaya çalıstıgım yüzüm hiç iyi görünmüyor L Üzgünüm ama yapacak bir sey yok

Not: Bugün ikinci el pazarından hiç kullanılmamıs hama star 700 EF Digital üçayagı ederinin yarısından daha az fiyata alınca kendimi fırsatçı gibi hissettim L

Üçayakla çektigimiz ilk fotografı gururla sunarım; yalnız Samsung D 760 üçayak üstünde çok komik durdu :D Artık bilemiyorum yani :P

Yarın Nur ablam gelecek. Erken yatmalıyım. Hepinizi çok severek dinlenmeye gidiyorum..