İLKOKUL 3.SINIFTAN SONRA ÜNİVERSİTE

Sonunda geldi.Erdim'in ilkokul 1. sınıf mezuniyetinin (!) fotoğraf ve detayları geldi.Bizimki yaz tatilini okuldan mezun olmak sanıyormuş.Böyle bir şeyin olmadığını anlattığımızda ilkokul 3.sınıftan sonra üniversiteye başlamaya karar verdi!

İyi de,

Sen daha; gösteri öncesi öğretmeninin kaç kere sildiği ve 'bir daha yere basma, potinlerin kirlenmesin' uyarısına karşın yerelere basıp kirlettiğin potinlerini kendin silmeye çalışırken dengeni kaybedip düşmeye ramak kaldıktan sonra 'teyze şunları sil.Öğretmenim görürse üzülür' diyen adamsın.Ne üniversitesi?
(Suzan öğretmenin eşi Mehmet abi senin için 'teyzesine ne eziyet etti ama ha' demiş.Benden duymadın ama tamam mı?)

O minicik elinle silmeye çalışırsın işte öyle :D

Sen daha; Cuma günleri her bir önceki gün okulda unuttuğun için tam 5 montla eve dönen adamsın.Ne üniversitesi?

Sen daha; hırpaladığın defter ve kitapların için 'arkadaşlarımla bir kuş bulduk.Sonra sınıfa girdim.Dolabımdan küt küt sesler geliyordu.Açtık baktıkkı kuş dolabımda ve dışarıya çıkmaya çalışırken dolap kapağına çarpa çarpa defter kitaplarım yırtılmış' diye büyüklere masallar anlatan adamsın.Ne üniversitesi?

Sen daha; yemeğini yememek için masa altlarında komando sürünüşü yapan adamsın.Ne üniversitesi?

Sen daha; çok terlediğin için yanına konan yedek atletlerini yerde bulan öğretmeninin
'bunlar senin mi?' sorusuna 'hayır benim değil' diyecek kadar eşyalarını tanımayan bir adamsın.Ne üniversitesi?

Sen daha; ilk tahtaya kalktığında yazmak istemediğin için elindeki tebeşiri on kere yere düşürme numarasına yatan, öğretmenin 'tebeşiri yere atma, belim ağrıyor' uyarısına 'osteoporoz mu var sende?' diyen adamsın.Ne üniversitesi?

Sen daha; öğretmeninin isimlerinizi öğrenmek için yakanıza isim kartı takma nedenini öğrenince 'yoksa sende alzheimerda mı var' diyen adamsın.Ne üniversitesi?

Sorunundan dolayı yazmayı reddettiğinde başaracağından hiç kuşku duymadım.Yanılmadığımda da hiç şaşırmadım ama sen bana yazdığın 'Teyze 36 gün kal.Hadi.' notundaki 3ü ters yazan adamsın.Ne üniversitesi?

Her zamanki gibi beklemekten sıkılan adamın tekisin sen :)

İyisi mi sen şimdilik 1. sınıf karnesiyle idare et :) hahaha :)

Sevgili Suzan öğretmenimize Erdim'in yazma sorununu çok başında anlayıp eline kalem almasını sağladığı için binlerce teşekkür; çünkü Erdim bana ters 3lü notlar yazıyor artık :)

Patenci teyze sizi çok seviyor.

Şart değil; üniversiteye gitmen şart değil.
Sen bencil olma.
Sen duyarsız olma.
Sen vicdansız, merhametsiz olma.
Sen önce insan ol.
Bu yeter.
Her ne olursan ol, her ne iş yaparsan yap insani duyguların olmadan olmaz.

Hayatımın en umutsuz anında çıkıp geldiği için hayatımı borçlu olduğum sevgili oğlum Erdim; sevgimi anlatabilmenin imkansızlığıyla seviyorum seni..


ÖĞRETMEN BİR ANNENİN OĞLUNUN ÖĞRETMENİNE YAZDIĞI O MEKTUP:
Sorularını bana,biricik annesine değil,hayatına çok yeni dahil olan öğretmenine sormayı tercih edecek kadar öğretmenine candan inanan,güvenen bir oğlum var..Hani eli değil dili işleyen,her zaman kuvvetli bir bahanesi mutlaka bulunan,dağınık,eşyalarına sahip çıkmayan,eli cebinde adam adam gezinen,kurnaz,haylaz,kıvırcık saçlı Erdi var ya ...İşte o benim oğlum.. Erdi'yle yolculuğumuz...Kuş kanadı gibi özgür,şiddetli bir fırtına gürültüsü,yağmurdan sonraki rengarenk ebemkuşağı,ucu yok bucaksız,sonsuza uzanan masmavi bir gökyüzü,coşkuyla akan bir nehir,sıcacık ekmeğin mis kokusu...İşte Erdi'yle yolculuğumuz...
Benim en değerli varlığım,ışığım,elim,kolum,gözüm,gözyaşım,binbir rengim,gülüşüm,güleryüzüm,ah benim eşşek herifim,en güzel sesim,suyum,hayatım,tembel tenekem,boklu bulamacım canım Erdi'm..Öyle bir zamanda geldi ki hayatıma...Bana güç verdi,ümitlendirdi,ışık tuttu yoluma,beni ısıttı,acılarımı soğuttu..Gücüyle,azmiyle,direnciyle beni utandırdı,aklıma başıma getirdi....Kalktım ayağa,uzandım hayata,tuttum ellerini ışığın..Hayata kök saldım...yeşerdim,,ağaç oldum..çiçek açtım...orman oldum...O ben oldu..ben O oldum..hayata bağlandım.. Oğlum büyüdü öğretmenim.
Benim herşeyim,benim gözümün nuru,küçük oğlum büyüdü.ve .. ve...evimizden, biricik anasından ayrıldı. Öğretmenim,öğretenim,alfabem,koruyup gözetenim,adaletim,merhametim,canım öğretmenim benim ciğerim Erdim artık sizin oldu. O evimizden ve benden ayrılırken hissettiğim yalnızlık duygusu, 'okul için bir sene daha beklesem mi?' diyen iç sesim beni yiyip bitirirkenki çaresizliğime canım eşim,hayat arkadaşım 'oğlun sana değil,sen oğluna bağımlısın' teşhisini koyunca frene bastım,hız kestim,bu keskin viraja olması gereken hızla girdim..Bırakıverdim kendimi hayata,olacaklara... Kendimi bırakıverdiğim hayat bize gözlerinin içi gülen pembe etekli,kırmızı ayakkabılı Suzan öğretmeni sundu.... Siz hayatımıza girdikten sonra kendimi sorgusuz sualsiz hayata bırakışımı,olana ve sürüp gidene itirazsız teslim oluşumu bugün çok isabetli verilmiş bir karar olduğunu görüyorum.. şimdi çok mutlu ve çok şanslıyız çünkü Erdi'yi ve bütün çocukları çok sevdiğiniz...onlara okuma yazma öğrettiğiniz..çağdaş,bir Cumhuriyet kadını olduğunuz için..Erdi'nin elinden,dilinden anladığınız...kalemi eline vermeyi başardığınız...onu sabırla dinlediğiniz...ona söz hakkı verdiğiniz..hata yaptığında ders alacağı şekilde uyardığınız...erdi hastalandığında sesinizdeki gerçek endişeniz için,çabanız..yürekliliğiniz için,ona inandığınız için,onu cesaretlendirdiğiniz için,yedirip,içirip,giydirdiğiniz için,şefkatiniz,merhametiniz için,bir dilim fazla yaşpasta için,açıksözlülüğünüz için,samimiyetiniz,sevinci,mutluluğu,kederi paylaştığınız için...Mehmet Abi'mi tanımamıza sebep olduğunuz için..herşey için,,her güzel şey için..Erdi'nin ve bizim hayatımızda çok güzel şeyler oldu..SİZ OLDUNUZ...BİZ SİZ OLDUK...SİZ ZATEN BİZ'DİNİZ...

Sedef'im, elma yarım; o kutsal mekanda dokuz ayımı birlikte geçirdiğim oyun arkadaşım, eskisinden daha değerlim, kimsesizim..
Erdim'i en az sen kadar bana ait hissettirdiğin için minnet duygularımla seni çok seviyorum.
Tartışmalarımızdan sonra seninle küsmeye hiç cesaretim yok; Erdim'i göremem diye :P

Ferdi'ciğim, canım abim; güzel bir aile olduğumuz, Erdim'i kendi çocuğum gibi hissettirdiğin için çok teşekkür ediyorum.

Abi seni çok seviyorum..

Papi'm; sensiz olur muydu hiç?Gözümüz kesinlikle arkada değil sana emanet ettiğimiz Erdim'le kurduğun sevgi, saygı, azıcık da korku :P köprüsü sayesinde sen ve ailenin bütün bireylerinin yörüngesine girdik.

Kendi çocuğunuz olsa ancak bu kadar seveceğiniz Erdim'in her ilki, eğitime adım atmadan kucağında taşıdığın o günler ve bundan sonraki günler için teşekkür ediyor, ailenle birlikte seni çok seviyorum..