UTANÇ TABLOSU :(

08.06.2009
Ziyaretçi sayısı: 129
Arama motorlarında en çok aranan kelime: ---> 12

09.06.2009
Ziyaretçi sayısı: 150
Arama motorlarında en çok aranan kelime: ---> 19

10.06.2009
Ziyaretçi sayısı: 130
Arama motorlarında en çok aranan kelime: ---> 12

11.06.2009
Ziyaretçi sayısı: 105
Arama motorlarında en çok aranan kelime: ---> 27

12.06.2009
Ziyaretçi sayısı: 117
Arama motorlarında en çok aranan kelime: --->18

13.06.2009
Ziyaretçi sayısı: 100
Arama motorlarında en çok aranan kelime: ---> 17

14.06.2009
Ziyaretçi sayısı: (bu yazıyı yazarken 104)
Arama motorlarında en çok aranan kelime: ---> (bu yazıyı yazarken 20)

07.06.2009 tarihinde yazdığım ve içinde benim için kutsallığından başka hiç bir anlam ifade etmeyen bir sözcüğün yoğun biçimde geçtiği istatistik bilgileri günlerdir feci halde canımı sıkmakta.

---> işaretinin imgelediği sözcük ne biliyor musunuz?
bazı ekleme sözcüklerle birlikte 'eniştem' :(

Arama motor sözcüklerine bakıp güldüğümüz zamanların tersine günlerdir sırf bu sözcüğü görüp moralim bozulmasın diye istatistiklere bakmak istemiyorum.Safım ya, beynimde sonradan kısa devre yapan bu sözcüğe önce hiçbir anlam verememiştim.Anladığımda o kadar üzüldümki 'keşke içinde 'eniştem' sözcüğü geçen bir yazı yazmamış olsaydım' dedim ama ben yazmasam ne olacak? Hiç değilse gözüm görmezdi!

Eniştem sözcüğü neden aratılır, eğer anladığım şeyse, anladığım halde anlamamakta direnmeye devam etmek istiyorum.Bunun adı kan bağı olmasa bile ensesttir.Kabul edilme rituellerini yerine getirip aileye girmiş kişilerin aile bireylerine 'kardeş, abi, abla, anne, babadan'dan farksız olduğu benim için o kadar normal bir durumki, yazsam utanacağım, yazmasam görmezden gelmeyi kendime ihanetten sayacağım, arama motorlarının bu utanç sözcüğünü onlar adına yüzüm kızararak bu günkü yazımın konusu yapmaya mecbur kaldım..Çünkü sözcüklerimden ve onları bir araya getirip kurabildiğim cümlelerimden başka bir savunma ve saldırı biçimim yok benim!
(hiçbir cümle 'çünkü' ile başlamaz ama ona da mecburdum)

Kişinin kendinden başlayarak yüzyüze baktığı aile bireylerini aldatması ve bu gerçekle yaşayabiliyor olmasının ruhsal açıdan bir açıklaması var mı?
Olaki var ama nasıl kabul edilir :( Enişteler teyze ya da hala eşleriyse babadır, kız kardeş eşleriyse abi ya da kardeştir.Yaşayanlar için bunun neresi 'olabilir', olağan ya da katlanabilinir?

O kadar üzgünümki, çarpık ilişkilerin kişinin kendi hayatında neleri değiştirebileceği, aynı anne babadan doğmuş kız kardeşine neler yaşatabileceği hakkında nasıl bu kadar öngörüsüz olabilir bir insan :( İlle girilmiş fiziki bir iletişim de gerekmiyor aslında..Gözünün ucu başka biçimde değmişse eğer, utanmalı insan :(
Bu yazı, kırgınlık, kızgınlık, acıma ve öfke kare köklerinin sonsuzla çarpılmasından ibaret bir ruh haliyle yazıldı.Detaylandırabileceğim, örnekleyebileceğim bir konu olsa da daha fazlasına giremeyeceğim derin, sözüm ona bir 'aile içi' durumudur bu.

Böylesini düşünen, daha ileri giderek bunu yaşayan insanlar; vicdanınız rahat mı?

Not:İçinde 'baldız' geçen bir yazı yazsam, enişteler de baldızlarını ararlar mı boş kutucuklarda acaba? :(