AŞKOLSUN SMiLENA :(

Ben blogları gizliden gizliye, çaktırmadan takip ederdim bir zamanlar, henüz bir bloğum yoktu. Adsız olarak anılmaktansa hiç yorum yazmamayı seçerdim. Bu gizli okumalar yasak bahçeden çaldığım elmayı bir duvar dibine sinerek ses çıkarmadan ısırmaya çalışmama benziyordu. Dışarıdan bakıyorum ya; oyuna girmek isteyen ama reddedileceğinden korktuğu için çekinik duran küçük bir çocuk gibiydim o zamanlar. Çok ilginç geliyordu; blog yazarlarının birbirlerine armağanlar göndermeleri bana çok ilginç geliyordu; nasıl yani, birbirini hiç tanımayan insanlar nasıl oluyor da birbirlerine armağanlar gönderebiliyor; adreslerini nasıl emanet ediyorlar, nasıl bir güvendir diye şaşırıp dururdum. Zevkleri hakkında sadece yazdıklarından ipucuyla tahminde bulunarak ya da içinden geldiği gibi bir paket yapıp armağan göndermenin ne demek olduğunu bilenlerdenim artık. Hiç görmediğin, eğer varsa fotoğraflarından neye benzediğini bildiğin senden kilometrelerce uzakta birinden bir paket almak, yıllar geçse de bana çok ilginç gelmeye devam edecek. Bu armağanlaşma, zincirin bir parçası olsam da yine inanılmazlığını, 'nasıl yani'liğini koruyor zihnimde.

Evet aşkolsun.
Kargo.
Paket.
Kırmızı bir kağıtla gece elbisesi güzelliğine büründürülmüş yaldız renkli yıldızdan süsüyle bir paket.
Canımdan arkadaşım Smilena; namı-ı diğer benim SEM'im, sen iki böcük ve sağlık sorunlarıyla meşgulken koştur koştur bana armağan almaya, 'yok o olmaz, bu olmaz' diye diye dolan dur sokaklarda :(
Ve hemen Japon geyşaların özel dersler alarak öğrendikleri çay seramonilerini aratmayan bir rituelle keyfini yaptığımız ve bir mutfağa en çok yakıştırdığım renkteki iki kişilik fincan ve pasta tabaklarını al gönder.

İkidebir'lerin birer taneleri :)

Kırılmadan tek parça gelmeyi başarabilmiş olmalarından dolayı sonsuz mutluluk duyduğum bu fincan ve ahalisini çok sevdik biz ama ben şimdi hem nasıl sitem hem nasıl teşekkür edeyim sana, ikisi bir arada olur mu? O koşturmaca içinde bir de bana zaman ayırmana ne diyeyim :/ Yanımda değilsinki sımsıkı sarılıp öpeyim seni :(

İnce düşüncene çok teşekkür ediyorum.
Seni çok sevdiğimi bilmenden, seni çok sevdiğimden,seni tanıdığımdan... çok mutluyum :)
Hakan da bu iki kişilik sevince ortak, ayrıca teşekkür ediyor ama biliyorum bu teşekkürler tahinsiz pekmeze, pekmezsiz tahine, patatessiz köfteye, yoğurtsuz mantıya benzer; o kadar yavan..

O pasta tabakların onuruna günlerdir azimle sürdürüp pilatesle desteklediğim diyetimi de bir güzel bozdum :) Pişman mıyım; kesinlikle değilim. Gerçi bende pasta börek köşesinde herhangi bir gelişme kaydedilemediğinden Eti'den ikidebirle doldurduk tabaklarımızı. Fotoğraf makinesi ve yerini ayarlayana kadar da anca bir ikisi kaldı ikidebirlerin :D Hem Eti bu işi benden iyi yapıyor, ben yapmasam da olur :P
SEM seni çok seviyorum. Bir gün karşılaşmayı çok istediğim tatlı arkadaşım sen ve senin güzel varlığına ait ne varsa hepsini seviyorum :)

Bu arada pasta, börek konusu açılmışken;

Tatlının kurtarılan kısmı..

Sihirli'm bana çok güzel bir tatlı getirmişti. O güzel düşüşü gerçekleştirdikten ve Sihirli'mle çimenlerde oturduktan sonra eve çıktım. O.k.'me bakana kadar Dolunay tatlının, o da bize bu taddan mahrum kalmayalım diye acıdığından kabın ancak dörtte biri kadarını bırakmıştı. Şimdi 'o tatlıdan yapsana' şeklindeki baskı dolu sözlerini duymamak için evin içinde kedi fare oyunu oynuyoruz Dolunay'la. Allah'tan hala benim saklanma yerimi keşfedemediler de rahat ediyorum. Gerçi küçücük bir evebeyn duşa kabini içinde bir taburede oturup gazete okumak hiç de sıkıcı değil ama belli zamandan sonra özgürlüğe kanatlanası geliyor insanın. Bu arada duşa kabin tahmin ettiğim kadar küçük değilmiş :P Ne tatlı bir şeysin sen pilates :) Uzun lafın kısası tarif istiyoruz Sihirli'm :)

Pilates demişken; ben durağan sporları spordan saymadığımdan pilates hiç ilgimi çekmemişti, taki ilk gördüğüm Nalan ablamla altı ay sonra gördüğüm Nalan ablam arasındaki 7 farkı bulana kadar. Lastiksiz ve lastiğe geçiş maceramı bilenler bilir. 27 hazirandan beri lastikli olarak düzenli yaptığım pilates sayesinde bendeki değişimler:
Yürüyüşüm düzeldi. (bir atlet olsam ve bir koşuyu üçüncü bitirecekken göğüs farkıyla kesin birinci olacak malzeme var ya bende; utanıp dik yürümezdim)

Nefes alıp vermek pilateste daha belirgin kullanıldığından pilates yapmadığım anlarda da nefes al ve veeeeerlerim düzene girdi.

Bacak kaslarımı spor yaptığım yıllardaki gibi hissetmeye başladım.

Operacı komşum tatlı Gülay, dün akşam 'Gülen sen zayıfladın' dedi.
Dolunay bu sabah 'harbiden zayıfladın sen ha, sanki boyunda mı uzadı senin?!' dedi.
Zayıflamadım ben, kilom aynı; sadece kaslarım aralarındaki engelleri aşarak bir daha hiç ayrılmamacasına birbirlerine kavuştu. Sevenler ayrılmasın zaten :)

Ve dün akşam çamaşırları dürerken Hakan'ın kotunu giymeye çalıştım ve 38 beden bu ince adamın pantolonunun içine girmeye çalışmadan direk girdim :) Hakan 'oh be' dedi çünkü benim üstüme olmayan, bana ait olmayan her şeyi kesmek istiyorum. Hakan pantolonlarının makasımdan kurtarılmış eşyalar olmasına çok sevindi :)

Şimdi de canım Nalan ablamın pilatesle ilgili derin fantezilerini sunuyorum size.
Gulen;
Epru sinirden catliyordur sen 'beni pilatese Nalan ablam ozendirdi' demene cok bozuluyor 'pilatesci benim, Gulen ne demeye habire Nalan Ablam diye yaziyor' dediydi.Eveligun Miami'ye gelmis, usenmeyip 7 saatlik yolu goze alip geldi, 'oh olsun artik Epru Epru diye beni yaziyo sen catla' dedi ...Ben de 'bak millet Gulen'e urun memnuniyetinden oturu hediyeler yolluyor.Kizin millete pilates yapin diye bir takla atmadigi kaldi sen de ona top felan yolla' dedim.
'O yetmez daha iyi bisey bulmaliyim' dedi. Ben de durumdan faydalanip 'Hakan videodan beceremiyormus, sen en iyisi git ona ozel ders ver; tabi Mahmut abini de cagirirsin seni gorup sevinsin adamlar' dedim.Haberin olsun Miamiden donunce gelecek.Ama donusu uzayabilir Umay'i gorunce acidi 'su kiza da bi el atayim' dedi 15gun bizde kalacak

Yok yok Hakan pilates milates yapmayacakmış Nalan abla :) 'O lastikten sapan yapar balkona gerdiğimiz balık ağını delmeye çalışan güvercinlere taş atıyor numarası çekerim daha iyi, hem kol da çalışmış olurum' dedi. Demedi ama sanırım böyle derdi. Demez mi yoksa? Dağıtmam mı ben burayı şimdi ama ha! Oymam mı Hakan'ın sürmeli gözlerini!!!

Pilates yapmayanı sevmemek istiyorum.
Pilates yapanlar, haydi hep birlikte:
nefes al ve vEeEEeEr!

Az blog dolaşayım. Ben yokken neler olup bitmiş ya da bitmemiş ya da halen devam ediyor bir kolaçan edeyim..

Her yeni gün bir öncekinden daha az acı vermiyor..