TUTUNAMAYAN..

Gece gece EPru'yla ikinci seansım için beklerken TRT1'de bir filme takıldık.Seans zamanı geldi ama film kendine ihanet edilecek türden değildi..Hele bir de baş rolde ne Matt Damon, ne Brad Pitt'e asla değişmem Andy'm Garcia'm yok muydu o meydan okuyan bakışlarıyla..Ben de seçimimi yapıp Epru'ya ihanet ettim.Resimle bütün ilişkim ancak sergi gezme ve 'güzel olmuş' ibaresini söyleyebildiğim kadarıyla sınırlı; Hakan'ın kalemi iyidir.İlgi alanına girdiği için ressam hayatlarını ve tarzlarını bilir.Emin değilim, olmak da istemiyorum; üniversite yıllarında sık sık takıldığı 9 Eylül Güzel Sanatlar'dan bir sevgili yapmışlığı da olabilir ama kurcalamıyorum; geçmiş zaman kıskançlığı hoş değil :D Yanımda böyle bir mihmandar varken bir şeyler de öğrenilesi olduğunu düşündüğüm filmin sahnelerden birinde Andy elini uzatıp beni kadroya, hem de başrol olarak dahil etti.
Amadeo Modigliani beş parasız ressamlardan biri, mutsuz sona doğru gidişine engel olamadığım acı bir yaşam öyküsü.Kalbim paramparça, üzerine asit dökülmüş gibi delik deşik :( Doktor sana uyuşturucu ve alkol kullanımına devam edersen bir sene sonra tedavisinin zaten işe yaramadığı verem nedeniyle öleceğini söylemişti.Devam ettin :( Yaptığın son resme 'ruhunu tanıdığımda gözlerini de yapacağım' dediğin hayatının kadını fedakar ve çok aşık Jeanne'a sürpriz, cebinde nikah belgeleriyle ölüme yattın buz üzerine :( Aldığın her darbe göğsümü sıkıştırdı, biri kucağında, biri karnında iki çocuğunun annesi kadının mavi gözlerinde son bulan mutsuzluğum.Gözlerinin rengindeki o mavi elbiseyi vitrininin camını kırdığın mağazadan çalarken ne kadar hoşlanmıştım senden.Bırakıp gittin..
O kadar sevdimki seni, Pablo'ya resminin üzerine resim yaptığı için kızdım.Hakan'dan öğrendimki seni hırslandırmak için yapmış.O zaman seni daha çok sevdim.Pablo ölürken hayatınınkadının Ona söylediği gibi son nefesinde senin ismini fısıldamış..
Bir el arabasıyla hastaneye götürülürken peşinden geldim, boynumda kan lekesi.Açık renk kanvas kumaştan yapılmış metal paravan açılıp seni görünce baş rolden sıyrılıp kadınını yanında bırakıp odama gittim.Fırlattım bir ceset torbasında kendimi yatağa.Hiç unutamadığım, alışmaya çalışmanın dışında görmezden gelmek için insanüstü çaba harcadığım o sahne gözümün önünde.Tek başınaydım, kırmızı deriden bir koltuğa iliştirmiştim bütün umutlarımla bedenimi.İsmimi duydum :( ve artık kimsesizdim.
Hakan geldi.Onun elleri şifalıdır.Sadece ben öyle olduğunu sanıyordum ama Sedef'in kimsenin onaramadığı makasını iki dakikada onarınca Hakan'ın ellerinin şifalı olduğu tescillendi.Saçımı, yabancı filmlerde aynı işi yapan erkeklerin çıkardığı 'şşşşş' sesiyle her okşamaya başladığında sakinleşmemem mümkün değil ama sonra öyle bir şey olduki :( Ağlamak istiyordum ama ağlayamıyordum.Yüzüm çok acıyordu.Yüz kaslarımı çelikten iplerle germiş ve balık oltalarının ucundaki kancalara takmışlar gibi yüzüm acıyordu.Boğazımın şiştiğini hissettim.Yanaklarım uyuşmaya başladı.Sık sık nefesler alıp vermeye başladım.Ağlasam rahatlayacağımı anladım ama ağlayamıyordum..Bu halimle sonsuza kadar ağlayamayacakmış gibiydim.Sonra derin bir nefes almayı başarabildim ve ağlamaya başladım.Ağladım, ağladım, kaç haftalardır ağlayamadığım kadar ağladım.Yüzüm hala acıyor :( O kadar çok ağladıktan sonra sakinleşmem gerekiyordu, birden fişi çekilmiş lambanın ışıksız kalışı gibi susuverdim..İyiki gözleriyle aynı renk mavi elbiseli kadının bir pencere pervazına oturup karnındaki bebekle birlikte tereddütsüzce kendini geriye doğru boşluğa bırakmasını izlememişim :(
Sonra gece lambasının aydınlattığı tavana doğru ellerini uzatıp gölge oyunları yapan Hakan'ın yaratıcılığına bıraktım kendimi.
Sormaya utanan, çekinen biri değilim neyseki.Çok sevdiğim bir arkadaşımın öğretmen annesi benim için 'Gülen annesinden doğduğu gibi çıplak dolaşıyor aramızda, başkası ne der diye düşünmeden, utanıp sıkılmadan soruyor bilmediklerini, el-alem ne der kirliliği ona hiç bulaşmamış' diye dedikodumu yapmıştı zamanında :)
Bir şey sorduğumda 'aaa bilmiyor musun?' diye biraz küçümserlik de barındıran bir soru cümlesi duyduğumda 'bilmiyorum, ayıp mı, (len) bilsem neden sorayımki; hem her şeyi bilmem mümkün değil, değil mi?' gibisinden sorunun anlamsızlığı üzerine kurulmuş bir dizi klişe cümlelerim vardır :)
Hakan:'Gülen siyah ve beyaz renk midir?'
Gülen:'Evet renktir.'
H:'Değildir'
G:'aA neden?'
H:'Siyah ışığı emer, beyaz yansıtır, bu nedenle ikisi de renk değildir'
Çok şaşırıyorum, şaşırmakla kalmıyor bir de üstüne bir yaş daha yaşlanıyorum.Dün gece bana çok ilginç gelen siyah ve beyazın evrende ne demek olduğunu, hangi rengin hangisiyle karıştırıldığında ortaya hangi rengin çıkacağını öğrendim; bir kaçını bilmiyordum; kahverengi, kırmızıyla siyahın karışımı imiş.Konuşurken sesler uzaklaşmaya, renkler kaybolmaya başladı.Uyumuştum anlaşılan..

Sabahtan pilates yaptım yine :) Nefise'm kulaklarımı çınlatmış.Nefisanım Nefisanım artık debelenmiyorum :P Zap yaparken Tv8'de Epru'ya rastlayınca pilates yaparken debelendiğimi düşündüğünü yazdığın yorumuna ne kadar güldüğümü ah bir bilsen :))) ama gör sen becerikli kadın, bir kaç güne kadar video eklemeyi düşünmüyor değilim :P Epru'ya rakip, kendi pilates cdmi çıkarırmışım; hahaha :D
Çok başarılıyım çooook :) Hayatım boyunca, yani hastalanana kadar hatta iyileşmeye başladıktan sonra o kadar spor yaptım ama hiçbiri pilates kadar çabuk sonuç vermemişti.Hakan 'forma girene kadar fotoğraf koyma bloğa' dedi..Bir kaç günde pantolonlarıma yeniden nefesimi tutup karnımı içeri çekerken kızarmadan
girebildim.

Akşam yemeğinden sonra spor alanına gitmek için gün boyu 'akşam gidiyoruz değil mi?' deyip durduğum için bir süre sonra Hakan'a dönüp tam da aynı cümleyi kuracakken Hakan'ın 'evet gidiyoruz' deyip sorumu sordurmamasından olayı garantilediğimi anladım ve içim rahatladı.Kendim de gidebilirim ama tacizden korkuyorum.Gerçi o akşam aşağıdaki diyalog olmasaydı daha iyi olurdu.
Gülen:Hakan tacize uğradım!
H:Ne zaman!!???
G:Şimdi uğradım da geldim!
Adam beni neden ciddiye alsınki :(

Neyse gittik alana.Şehircilik, planlamacılık böyle bir şey mi; araç trafiğinin hızlı ve yoğun aktığı, rüzgara açık olmasının hiç hesaba katılmadığı bir yol kenarına yapılan 820mt.lik yürüyüş parkurunda egzos dumanı soluyup terimizi sırtımızda rüzgarın etkisiyle dondurarak 1640mt yürüdük.Nerede olduğu önemsiz spor alanları yapalım, yeterki yapalım da yoldan geçen dostlar alışverişte görsün.
Spakat oturacağım dedim
Hakan oturamazsın dedi; oturdum :D

Spakat

Kartvil atacağım dedim spakatımı gören Hakan atarsın dedi.Attım :D

Kartvilin bir kısmı :D bunu yaparken kolum acıdı ama kimselere söyleyemedim :(

Spor yapmaya arabayla giden biz yine arabayla döndük evimize.


YORUMLARDAN DOLAYI ÖNEMLİ UYARI:

SPAKAT, LEYLAKDALI'MIN DEDİĞİ GİBİ EBRU'YLA OLAN SEVİYELİ BİRLİKTELİĞİMİZDEN DOĞAN GÖRÜNTÜLER DEĞİL.EBRU'YLA BEN SADECE BİR HAFTADIR BİRLİKTEYİZ AMA SADECE ARKADAŞIZ :p İSMİ SPAKAT OLAN O DURUŞ İLKOKUL BOYUNCA GİTTİĞİM CİMNASTİK ANTRENMANLARIMDAN GERİYE KALAN BİR KAÇ ANIDAN BİRİ.BİR HAFTADAN SONRA ESNEYİP ISINDIĞIMA KANAAT GETİRDİKTEN SONRA ANCAK CESARET EDEBİLDİĞİM BU DURUŞU SAKIN SİZ DENEMEYİN.LİFLERİNİZE ZARAR VEREBİLİRSİNİZ.