YİNE KESTİM.. PİLATESÇİLER BURAYA..

Dağıldım bugün. Dört erkek, yemeğe çağırmasam acıktıklarını fark etmeyen dört erkek, yemeğe çağırdığımda aheste aheste gelen dört erkek. Bugün bir şaka yapayım yemek koymayım ocağa dedim. Sonra vaz geçtim ama akşam yemek saatini kaçıran Yavuz'a yemek vermedim :D Dersini alıp almadığını yarın akşam göreceğiz. Sevgilisiyle olan teknolojik ilişkisi, kızın Yavuz'a attığı bir kısa smsle son buldu :D Dün akşam öyle mi yapalım, nasıl yapalım derken kızın evini aramaya ikna oldum. Ben beceremem o işleri, ne çocukluğumda ne gençliğimde telefon işletme otobüsüne hiç binmedim. Bana bunu yapanlara da hiç hoş davranmadım. Telefonda konuşurken kişi karşımdaymış gibi gelir bana, işleten tarafın işletilen tarafından aslında gözetlendiğini düşünmek gibi bir teorim bile var; Grorge Orwell'ın 1984 adlı kitabının etkisi midir nedir, gizli kapaklı bir iş yaparken hep izlendiğim hissine kapılırım ama buna karşın geri de kalmam yapacağımdan.
Telefon iletişim aracıdır, işletim değil. Derdini anlatırsın, soracağını sorarsın, sevdiğinin sesini duyar kapatıverirsin. -gerçi bunlar benim için pek geçerli değil, yüzünü hiç görmediğim Belgin'ciğim ve Elçinciğim'le gayet seviyeli bir ilişki yaşıyoruz telefonda :)

Telefona kızın annesi çıkarsa 'Ayşe hanımla konuşmak istemiştim' derim diye geçirdim aklımdan. Aradım. Banko! Kızın annesi açtı telefonu; 'Ayşe hanımla konuşabilir miyim?' 'buyrun benim' aboooo. Eller ayaklar tir tir oldu. Bütün vücudum yandı ha yandı. Buzulların içine atasım geldi kendimi. 'Soyadınız Gökmen mi?' Ne alaka? Gökmen kim, neden Gökmen? Allah'tan hayır dedi de özür dileyip kapattım telefonu. Bir daha sevenler birleşsin diye bile yapmam aynısını.

Huzur bulduğumu sanrısına kapıldığım günler yaşıyorum. Hiçbiri aslında birbirinden farklı olmayan günler. Tatile çıkmak lazım. Haber izlemiyorum uzun zamandır. Tepkisizim, ihanetim kendime. Önemli bir değişikliğe alışma sürecinin getirisiymiş bunlar. Bir de habire kesmek istiyorum. Hiç durmadan kesmek ve onları yeniden ama farklı biçimlerde bir araya getirmek. Bir şey fark ettim; ben bozup yapmak istiyorum. Yeniden değil, başka bir şeyi başka bir şeye çevirmek istiyorum. Kesme işini çok sevdim. Makasın kumaşta çıkardığı hırt sesini seviyorum ama bunun hayatımda bu kadar yer etmesinin anlamı nedir bilmiyorum.
Elektrik enerjisinin kesildiği akşam operacı tatlı komşum Gülay, kontrbas sanatçısı oğluyla birlikte balkon sefasına gelmişti. Genç, annesine yeni aldığı penyenin etiketinin boynunu rahatsız ettiğini ve eve gidip değiştirmek istediğini söyleyerek anahtar istedi. 'dur gitme, keselim' deyip eşofmanımın cebinden ucu koruma kılıflı makasımı çıkarıp kesiverdim etiketi :) hihihihi.
Bugün yine kestim ama sonuç feci :( Aslında değil, yine fena olmadı ama bunlar ben bedendeki biri için uygun kostümler değiller. Hakan da bu şeyle havuz başına inmemi engelledi :D Kapının önüne geçti 'hadi bi' git' dedi. Gidemedim :D Komşuma rica ettim, beni kırmadı ve mankenim oldu ama bana dar gelen şey ona bol geldi. İki beden arası başka bir komşum da yok görüştüğümüz :)
Şimdi hep güzel şeyleri göstertmek olmaz değil mi; işte pembe penye..Asortik Krep kulakların çınlasın :)

Sabahtan böyle bir atletti.

Evde bir iş yapma ihtimali söz konusu bugünlerde. Sevdiğim bir işi yapmak üzere alacağım o güzel haberi bekliyorum. Boş kalmamak için kesmeyi sürdüreceğim sanırım :) Yarın ne kessem diye hiç düşünmüyorum; mor şeyin laciverti de var :D hatta doğradım bile :D

İzmir konusunda keyifsizim. Hakan'ın gitmesini ama benim gitmememi istiyorum. Hakan'ı kırmamak istiyorum; Hakan da aynı şeyi istiyor. Birbirimizden bir şeyler istiyoruz ve hep bir şekilde anlaşma yolu buluyoruz. Bunu da aşarız, birbirimizsiz olamayız biz :) Kararımda ısrar etmek ya da ısrar ettiğim kararı değiştirmek için bir kaç günüm var. Her iki durumda da içinde olmak istemediğim bir manzarayla karşı karşıyayım.. Çubuğun tam ortasından tutuyorum yani :P Hakan gidersem mutlu olacak. Hiç değilse birimiz mi mutlu olsak?

PİLATES BACILARIM
BİZİMGİBİLER;
BU FOTOĞRAFLAR SİZİN İÇİN :)

Çok yorgunum, yoksa hayatta bu kadar kısa yazmazdım ben.
Beni sevginiz içine dahil hissettiren yorumlarınıza yarın yazacağım. Blogları da sabahtan gezeceğim.

Hepinizi seviyor, öpüyor ve yatağa doğru gitmeye çalışıyorum :)