KORKTUM-HEDİYELERİM

Uyandım.
Bir süre yatakta kalarak tavanı izledim; sonra sıkıldım.Kalkmak istemedim.Epey bir direndikten sonra istemeye istemeye kalktım.Bu sabah yalnız uyanmayı hiç sevmedim.
Babam Erdim'in ilk 23 nisan törenlerine katılmak için 22sinden beri Kocaeli'deydi ve bugün de dönüyordu.Elma yarısı aradı.İsteksizce konuştum.Öyle bir isteksizce konuştumki telaşlandı.
Babamın hastaneye yalnız gitmemi istemediğini, pazartesiye ertelersem babamın benimle geleceğini söyledi.Canıma minnetti.Gözlerim faltaşı gibi açıldı.Zaten ayaklarım geri geri, yatağa doğru gidiyordu çünkü sonucu tek başıma duymak istemiyordum.Ne kadar kastıysam artık kendimi, bir anda bütün kaslarımın gevşediğini hissettim.Hoooop tekrar yattım.Uyudum, uyandım sonra yine uyumuşum.-muşum çünkü ikinci uyuma kesinlikle iradem dışında gelişti.Kalkıp akşam yemeği için hazırlık yapsam iyiydi çünkü babam dönüyordu.Öğleyi biraz geçe Hakan geldi.Kapının açılma sesine ben, beni evde gördüğünde O şaşırdı.Hastaneye gitmeme nedenimi anlatırken de barışmış oldum Hakan kişisiyle :/ Neden küstüğümü hatırlayabilsem küslüğü devam ettirecektim ama düşün düşün, hatırlayamadım bir türlü..Hastaneye gitmediğime iyi yapmışsın dedi.İyi bir şey yaptığıma sevindim.
Korktum, ne olduğunu bilmediğim bir sonuçla yüzyüze gelmekten, bu deneyimi tek başıma yaşamaktan korktum.Öğrendiğimde sonuç iyi de olsa kötü de olsa; hiç fark etmez yanımda hayatıma ait biri olsun istedim.Girişken -hatta fütursuz biriyim.İnsanlarla çok rahat iletişim kurarım.Benim için hiç sorun değil; laf atıp bir konuşma ortamı geliştirebilirim.Sonradan gelenler sanki daha önceden tanıştığımızı düşünürler, o derece yani :) Bugün sıramı beklerken mutlaka yalnız kalmazdım ama ailemden birinin desteğine çok ihyitaç duyacağımı biliyordum.İyi de olsa bu haberi tek başıma almaya hiç hazır değilmişim ben, anladım.Pazartesiye kaldı bu iş ve henüz 'keşke gidip öğrenseydim' söylenmelerine başlamadım.Bu üç günü de bu rahatlıkla geçirsem çok iyi olacak.Başarabileceğimi hissediyorum, Hakan son günlerde silikona benzediğimi söyledi :) Silikon kadar yumuşakmışım.
Elma yarısıyla ikinci posta konuşurken kapı çaldı.Gelen babamdı.Beklediğimizden daha erken bir saatti, hızlı trene binmiş :) Çok özlemiştim babamı.Yemek yapmamıştım.Dışardan yedik.
Sohbet ettik.Erdim 23nisan için kendi yazdığı şiirini okumuş.50 sn sürmüş :)))) Ve şiir okuma başarısından dolayı okulun 'şiircisi' olmuş.Trafik haftası, o haftası, bu haftası...Annesine 'anne ne yaptım ben ya!Bütün şiirleri ben mi ezberleyeceğim şimdi' diye yakınıyormuş.Çim hokeyi maçında gol yediği için oyunu terk etmiş.Öğretmeni de 'tamam gel başka yerde oyna' deyince hemen geri dönmüş :))) Yahu insan az karizma olur.Demek çekip gitmek geri dönmemek değil o yaşlarda.Daha yedisinde Erdim :)
Sonunda sıra geldi hediyelere.Hemen çocuk gibi çantalara saldırmak olmaz tabii :P
Sedef kendi yaptığı bir abajur göndermiş.Şık bir parça.Salona koydum.Uyumlu da oldu.

Yeşil bir yüzük ve kolye; tescilli nikel allerjili bir kişilik olduğum için sürekli takacağımı sanmıyorum.Çok hoşlar.Çok beğendim.Teşekkürler elma yarım..



Nemlendiriciler, Hakan için traş sonrası balsamı, bir de biri iğne batırırken diğerinin fotoğrafını çektiği izlenimi veren bütün tüyleri diken diken kabarmış kedili bir iğne; bu ince bir mesaj.Erdim'in allerjisi var, kedi alma bununla idare et; yoksa Ankara'ya bekleme bizi babından.

ÖNEMLİ!
Bu arada önemli bulduğum bir duyurum olacak.SLE (sistemik lupus eritematozus) hastası 20 yaşında İstanbul'dan bir genç kızın -o kendini biliyor!Kızgınım sana; hala gitmedin değil mi doktora?Oralı değilmiş gibi yapma, okuduğunu biliyorum!- hastalıkla ilgili öğrenmek istediklerini sorduğu bir messenger görüşmesinin sonunda Onun sle'nin anlatıldığı bir bloğa ihtiyaç olduğu konusundaki fikirlerini değerlendirerek http://www.sle-tr.blogspot.com/ açmıştım.Webstat arama kelimelerine baktığımda sle, lupus sözcüklerinin çok fazla aranıp nedense o bloğa değil de buraya yönlendiğini gördüm.İlginç, arama yapan insanlar nedendir bilmem ama sanırım çekindiklerinden hiçbir şey sormuyor.Ricam şu; ben bu hastalıkla 20 sene geçirdim.Az çok fikrimin olduğu bir konu.Bir sorun olduğunda ne yapacağımı, neyi nerede aramam gerektiğini az çok tahmin edebiliyorum.Amacım sadece, yeni tanı almışların soracaklarını biliyorsam eğer yanıtlamak, benden tecrübelilerin de tecrübelerinden yararlanmak.

Bu yazıyı okuyan arkadaşlarım lütfen http://www.sle-tr.blogspot.com/ adresini bloglarında duyurabilirler mi?Hatta mümkünse yan tarafta bir link verebilirler mi?Ben neden vermiyorum?Çünkü yan tarafa link nasıl eklenir bilmiyorum :/ ve bundan da çok utanıyorum :(
İlgilenen arkadaşlarıma şimdiden teşekkür ediyorum.

Bir sonraki konu: BUGÜN 1 MAYIS!