ELÇİN,3prenses,sihirli el,Sedef,Yalçın,Yaşam gurum,Ece,n@zo,Belgin,Sem,Zehra,birdutmasalı,ELLY,UFUK ÇİZGİSİ,Rüya,Bilun,Moonsun,nalan abla,aysema

Yine iki şehit verdik, sırtından kalleşçe vurulmuş pırıl pırıl iki cansız beden daha döndü baba ocağına, yar kucağına.Çok üzüldüm, ağladım :( Utandım, şehit anne babaları kadar olamadım diye çok utandım kendimden.Onlar canlarından bir parça kopmuşken dimdik ve gözyaşsız ağlarken acılarına, ben almak üzere olduğum bir hastalık tanısı için saatlerce döktüğüm gözyaşına hiç saygı duymadım :( Melek çocuklarımıza cennette huzur diliyorum.Ülkemin başı sağolsun..
Sevgili arkadaşlarım;
Başıma gelen ve artık katlanamayacağımı düşündüğüm o ilk haberdar olma anında girdiğim ağlama nöbetlerinden çabuk çıkmamı sağlayan siz sevgili arkadaşlarım, yine sadece teşekkür edebilmenin ezikliğiyle hepinize çok teşekkür ediyorum..

ELÇİN'im; Her şekilde yanımda durmak istemen cesaretinden dolayı seni kutluyorum :P ve bir süre sonra en az senin kadar olgun olmayı çok istiyorum.Başarabilirim, başaramam ama en azından denemeye çekinmiyorum :)

3prenses'im; Benim de seni, senin beni hissettiğin kadar yakın hissettiğimi bilmeni istiyorum.
Samimiyette sınırı olmayan biri olarak ilk konuşmamızdaki yakınlığından etkilenmiş olmam beni sana tereddütsüz bağladı :) Ağlaman konusuna gelince, iyi yapmışsın.Hala iddia ediyorumki ağlamak iyi bir şeydir :) Her şey ikimiz için de düzelecek, iyi olacak.Bunu biliyorum.İçin rahat olsun becerik insanı :) Ben de seni seviyorum.Çok yakın bir zamanda da görüşeceğiz; şimdiden çok heyecanlıyım :)

Sihirli el'im; Ağlamak güzeldir, ağlamak bir savunma mekanizmasıdır; yani en azından benim için.O ilk şok anlarımı ağlayarak atlatmazsam iyi şeyler olmuyor maalesef :( Ağlamamak için kendimi zorladığım bir durum sonrasında yine sağlığımla ilgili bir sorun yaşadığım için ağlamam gelince hemen devreye sokuveriyorum göz yaşı bezlerimi.Akşamları nete girmediğini biliyorum ama benim için Gubuş'un da senin de buralarda olmanız kendimi çok iyi hissettirdi.Çok teşekkür ediyorum.Oradan yüksek sesle söylediğin her şeyi duyduk biz :) Seviyorum sizi şeker şeyler.

Sedef'im, elma yarım; Üzülme, lütfen üzülme.Ben üzgün değilim.Ben artık o günkü noktada değilim, noktalı virgüllere geçtim :)

Genç ve iyi kalem Yalçın; Sizi üzmek istemedim ben :( Bunun için üzgünüm ama ne yazıkki yaklaşık 10 aylık yazım hayatımda söz etmeyi hiç düşünmediğim bireysel sağlık skandalımdan haberdar olmanızı gerektiren olaylar yaşadım.İşte şimdi buradayım.
-de, -da ekli cümle kurmaktan hoşlanmasam da diyorumki ben de sizin gibi yazan bir genç adamı tanımaktan çok mutluyum.Yazmayı, yorum yapmayı seviyorum ve kendimi ifade etmenin şimdilik en iyi yolunun bu olduğunu düşünüyorum.Canım, melek annem yazdıklarımı okumayı çok severdi ve en azından bunun için en kötü zamanımda bile yazmayı bırakacağımı sanmıyorum.Ağlamak konusunda beni desteklediğiniz için teşekkür ediyorum ayrıca :)
Evet, ayakta kalmak; hayattaki en büyük başarım zaten bu :) Bundan daha iyisi Şam'da kayısı.
İyi hissettikçe bizi bilgilendirin demişsiniz de kötü hissettiğimde yazmayım mı yani :P

Yaşam guru'm, annem, çok şeyim; O gün ağlamasam kesin başka bir şey olurdu; tecrübeyle sabit :( Ağlamak benim zayıflığım değil başka bir biçimde dışarı atamayacağım öfkemin en ıslak haliydi:) En küçük bir sağlık sorununun başıma çok büyük işler açmasının gün boyu süren ıslak bir ifadesiydi ama geçti artık.Deniyorum, öğreniyorum.Ben bunu hep yapıyorum.Hatam şu oldu; skeloderma olmadığına kendimi öyle bir inandırdımki, sonuca şok olup öfke krizine tutuldum.Sabrımı yine zorlayacağım, yine yeni bir mücadele içine gireceğim.İşte böyle hayat devam edip gidecek.Asıl sen sabırlısın, ilk günümde de en acı günümde de yanımda olan ve annem diye hitap ettiğim insanımsın sen.

Ece'm, güç kadını; Bak o konuda söz veremem, ağlamak beni gerçekten 'başa çıkma gücüne' ulaştıran bir araç.Ağlıyorum kendime geliyorum.Ağlamak benim için gerçek anlamda sığınılacak o sakin liman.Ben ağlarken içim yumuşuyor, nasıl oluyorsa ağlarken beynim olan biteni algılayıp kabullenme yörüngesinde buluyor kendini.Ağlamalarım bitince bunun farkına varmış biri oluyorum.Kahkaha atarken de ağlayabildiğim için kahkaha gözyaşlarını da biliyorum :)
SLE'nin üstüne bir de skeloderma olursam kesin literatüre geçerim; nasıl mutlu olmam ben :D
Hahahah bütün tıp dergileri beni yazarmış :D Çok tatlısın sen.

mailto:n@zo, güzel kız; İyiyim iki gündür.Ağlama meselesi beni tanımadan sanırım bir anlam bulmayacak.Güne yayılmış üzüntü ağlamaları arasına kahkahalı olanlarını da sıkıştırdım ben ama sanırım yazarken anlattığım gibi anlam bulmadı.Herkesi çok üzmüşüm :( Salı gününden sonra başlayacak her şey ve ben hazırım :)

Belgin'im üçüz cadılarımın en büyüğü; sana olan duygularımı nasıl ifade etsem??Bugün akşama gelecek misafir telaşında bir yandan salata yaparken bir yandan telefonda tam 2 saat 40 dakika beni dinleyen, beni kız kardeşi yerine koyduğunu söyleyen canım arkadaşım, aynı duyguları senin için hissettiğimi umarım hissettirebilmişimdir sana.Hakkımda o kadar çok şey anlattımki burada anlatamayacağım o şeylerden dolayı neden ağladığımı artık çok iyi biliyorsun sen.Arkadaşlık duygularımla minettarım sana..

SEM'im, karakteristik o güzel yazının sahibi :) Adresimi biliyorsun.Ne iyi olur gelseniz.Hakan'ları da kaynaştırırız hem :)
Kendimi hiç bu kadar sevileceğimi tahmin etmediğim bir dünyanın içinde bulmam ve yazılanların içtenliğinden dolayı mutlu olmam benim için o kadar önemliki.Çok üzüldüm ben, 20 senedir süren bir sağlık sorununa bir de bunun eklenmesi çok can sıkıcı bir durum ama yapacak bir şey yok.Elimden gelenin en iyisini denemeye devam edeceğim.Bu benim için bir yaşam tarzı oldu artık.Şanslıyım, babam, kardeşim, eşim var evet ama keşke anneciğim de yanımda olsaydı.Gerçi annem olsaydı bu başıma gelmezdi çünkü çok üzüldüm ben :(


Zehra'm, kekik kokusu; Umarım hiç bir hastalıkla ilgili bilgi sahibi olman gerekmez hayatın boyunca.Destek, insanı daha güçlü kılıyor, dost elleri ensesinde hissettiğinde direnmek için çaba sarf ediyor insan.O gün hastane bahçesinde ben ağlarken gözüme takılan ve babasının sandalyesini iterek götürdüğü dünyadan ve kendinden bihaber çocuğu görünce kendimden utandım, nefes alabildiğime şükür ettiğim anlardan biri daha!
Ben cesur biriymişim, sen söylemiştin bunu bana :) Yaşadığım deneyimlerden biliyorum; öncesinde cesaretimin bir süre için kırılması bence çok normal.Bu bir süreç ve ben bunu da aşacağım.Yokluğumda zarar görecek insanların olması nedeniyle bu sürecin olabildiğince kısa sürmesi için elimden gelen-gelmeyen ne varsa yapacağım.
Şu aralar gezip görebileceğim yerler hastane bahçeleriyle sınırlı maalesef ve o kadar kilo aldımki hiçbir kıyafetimin içine giremiyorum, bu nedenle her yere eşofmanla gidiyorum :D

Birdutmasalı, nunu; iki katlı evimizin bahçesindeki o ulu dut ağacını hatırlattın bana, altına koca bir çarşaf gerip döktüğümüz tatlı, olgun dutları birer kase de olsa neredeyse bütün bir mahalleye
dağıttığımız o dutların tadını bir daha hiçbir dutta alamadım; evet bir dut masalıymış..
Ağlamam konusundaki algılarınız beni mutlu etti.Evet amacım tam olarak bu.İçimdeki anlık hüzün bulutlarının dışarı akmasının tek yolu bu sağanak yağışıydı, yoksa benim acizliğim değil kesin bir dille.E zor geldi, öfkelendim, biraz da (!) ağlayıverdim.Uzun bir tedavi sürecinin başlamasını iple çekiyorum şimdi, yaşam kalitemin yükselmesi için bir süre bu sıkıntılara katlanmak için güç bulmam uzun zamanımı almayacak.Kendimi tanıyorum :)
Ben dün provalara başladım, isteyen benimle gelsin :) Şifaya hem de en acilinden, ihtiyacım var.Dualarınıza ekleyin beni de :)

ELLY'im; tam da bunu yapmak istedim ben.Senin cümlelerini aynen yazıyorum buraya: '
'ben o ağlamaları rahatlamak ve sinirimi (ve öfkemi) atmak için yapılmış eylemler olarak kabul ediyorum' ama nokta demiyorum çünkü ağlamak çok gerekli durumlarda yapılacak en iyi şeydir; yani en azından benim için.Ara ara ağlarım ben :) Has İzmir'linin selamı var :) İzmir'i ve hiç tanımadığımız seni çok özledik :D Öpüyoruz seni.

SEM'im, DOSTUM SEM; dünden itibaren başlayan bir kabullenmişlik içindeyim.Daha iyiyim.Kabullenmek zaman alıyor.Hiç istemiyorum ama bu panik havamın nedenini sanırım yavaştan anlatmaya başlayacağım gibi bir hissim var şu an :P ama yazmak konuşmayla aynı şey demek olmadığı için benim artık çoğunu gülerek anlatacağım şeyler buradan başka vurguda olur diye çekiniyorum.Hani bugün DE gelmediniz? Hakan bey SEM'i Ankara'ya getirir misiniz??

UFUK ÇİZGİ'm, sevgili derin insan; her şeyin yoluna girmesi için uzun bir zaman gerekli, bunu biliyor ve yola ona göre çıkıyorum.O güzel ve yüreğimde derinden hissettirdiğiniz sözleriniz, dilekleriniz için size çok teşekkür ediyorum.Beni utandırmayın lütfen.Ben iyi değil, olunması gereken bir insanım.Ben bana çok normal geliyorum :))))) İyi değil normal biriyim ben:) ama siz öyle söyleyince iyi biri olduğuma inandım ve çok gurur duydum kendimle.Dualarımız hepimiz için karşılık bulsun ve öksürüp tıksırmadan yaşayalım :))))) Mutluyum ve bunu da hissettiriyorum sanırım.Umarım herkesin hayatında bir HAKAN modeli olur.Seviyorum ben Hakan'ı..

Rüya'm, koca yürekli kız; gel git hep beni oku :))))) bu şey biraz sinsi.Sırtıma doğru da yayılmış.Zaman zaman keskin ağrılar giriyor.Tanı süresini zora sokmamak için ağrı kesici türevi de kullanmıyorum.Bu nedenle sanırım blogdan biraz uzak kalacağım, yani başlık değişmezse bilki buralarda değilim ama yazmak iyi bir şey.Yazıyorum seviniyorum :) Bu durumda Erdim'in annesini sekreteri ilan ettiği gibi ben de Hakan'ı aynı gibi görevlendirebilirim :D
Önümüzdeki günlerde bugünleri uzakta bırakıp gülümseyerek bakma süreci belli olacak.Az çok olacakları tahmin edebildiğim için bunun biraz zaman alacağını biliyorum.Bu nedenle her şeye hazır olmam gerekecek.Sabaha yetiştiririm ben kendimi :P Ve şu ana kadar imkanım olmadı;
http://www.sle-tr.blogspot.com/ teması çok güzel olmuş.Çok teşekkür ederim.Tanıtım için de yardımını istesem??Ben de seni çok sevip öpüyorum..

Bilun'um, K.G.S.'m; ağlama dedin ama ben yine de ağladım.İnan yapabileceğim başka hiçbir şeyim yoktu.İlk sana söyledim zaten ama şimdi iyi hissetme yolunda bir kaç adım atmış biri olarak diyorumki hem ağlarım, hem gülerim; ben bunu hep yaparım.Az zaman lazım bana.Bu da geçecek biliyorum ama duyduğumda gerçek bir şok yaşadım.Büyük doktorun yeni uzman doktora 'buna nasıl Pannikülit dersin, aleni Skeloderma' demesi beni gerçek bir şoka uğrattı -ki patoloji raporuna bile 'acaba' diye bakmaya başladığım ana yeni geçiş yapmışken biyopsi değil otopsi raporu gibi göründü o kağıt gözüme :)))))))))

aysema öğretmenim; Çok güzel söylemişsiniz; evet dert de, derman da bizim için.Hem kendim için hem ailem, sevdiklerim ve sevenlerim için iyileşmem gerek.Bu kadar sevenim varken kendimden mahrum edemem hiç kimseyi (alçakgönüllülük nerede:P) Ben bu destekle iyileşmezsem bana ayıp :) Sevgiler öğretmenim.

Moonsun; Yok ben zaman zaman yine ağlarım.Bu konuda kendime güvensiz biriyim.Ağlamak benim duygularımı ifade etmeyi başarabildiğim alanlardan biri ve bu konuda oldukça da iddialıyım :) Bu arada pozitif baktım da ne oldu; kesinlikle Skeloderma değil dedim, Pannikülite fit oldum da ne oldu?Taktik değiştirip olabilecek en kötü şeye hazırlayacağım kendimi.İyi bir şey çıkarsa tadımdan yinmem :)

nalan ablam; hemen şuracıktan hemen oracığa seslensem bilirimki gelirsin.Gel biz yüzyüze konuşalım seninle :)

Ve GAYYOR, can oğlum; Aynı sözlük elimizde seninle.Karıştırıp anlamlar bulmaya çalıştığımız sağlıklı yaşam kuralı kitapçığı da cebimizde.Bir kaç gündür bloğuna uğramadım.Okumadım.Dolayısıyla da yorumlayamadım.Bilerek yaptım.İkimizin de morale ihtiyacı varken seni üzmek istemedim çok sıkıntılıydım çünkü :( Bir iki gün içinde sana ve yazılarına geri döneceğimi bilmeni isterim.Yüreciğini çok seviyorum senin :)